Birgit Nilsson

Birgit Nilsson

Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakMärta Birgit Nilsson
JaiotzaVästra Karup (en) Itzuli eta Västra Karup (en) Itzuli, 1918ko maiatzaren 17a
Herrialdea Suedia
HeriotzaBjärlöv (en) Itzuli, 2005eko abenduaren 25a (87 urte)
Hobiratze lekuaVästra Karup cemetery (en) Itzuli
Hezkuntza
HeziketaRoyal Academy of Music
Hizkuntzaksuediera
Irakaslea(k)Joseph Dewar Hislop (en) Itzuli
Jarduerak
Jarduerakopera abeslaria
Jasotako sariak
ikusi
  • Litteris et Artibus Litteris et Artibus  (1960)
    Léonie Sonning Music Prize  (1966)
    Commander 1st class of the Order of Vasa Commander 1st class of the Order of Vasa  (1974)
    Ingenio et arti Ingenio et arti  (1972)
    Knight Grand Officer of the Order of Saint Olav Knight Grand Officer of the Order of Saint Olav  (1975)
    Illis quorum Illis quorum  (1981)
    Medal for the advancement of the musical arts  (1966)
    Merit Cross of the Lower Saxony Order of Merit (1st class) Merit Cross of the Lower Saxony Order of Merit (1st class)  (1988)
    Arte eta letren komendadorea Arte eta letren komendadorea  (1991)
Genero artistikoaopera
Ahots motasopranoa
Musika instrumentuaahotsa
Sinesmenak eta ideologia
ErlijioaLuteranismoa
IMDB: nm0632169 Spotify: 6ljM6B2XmSU7BtG3tZLQ1K Musicbrainz: f389484d-2610-4a31-b587-94585f1220f4 Discogs: 865659 Allmusic: mn0002194564 Find a Grave: 12949242 Edit the value on Wikidata

Marta Birgit Svennson edo Birgit Nilsson (Karup, Eskania, Suedia, 1918ko maiatzaren 17a - Ib., 2005eko abenduaren 25a) suediar sopranoa izan zen.

Biografia

Vástra Karup izeneko hirian jaio zen, Eskaniako probintzian. J. Hislop eta A. Sunnegardekin egin zituen ikasketak Stockholmeko Kontserbatorioan (1941-1946). 1946. urtean, Carl Maria von Weberren Ezkutuko ehiztaria operako Agataren pertsonaiarekin debutatu zuen, gaixorik zegoen kide bat ordeztuz, baina bere aurkezpen ofiziala 1947an izan zen, Lady Macbeth-en paperarekin, Stockolmoko Errege Operan.[1]

1948. urtean Stockholmeko Operak kontratua egin zion, eta harrezkero mundu osoko antzoki famatuenetan kantatu zuen, adibide Argentinako Teatro Colón.[2] Wagnerren interpretari bikaina zen, bereziki Isoldarena.

Kantatu zituen pertsonaia aipagarrienak: Lady Macbeth, Venus eta Elisabeth (Tannhäuser), Senta (Mamu Untzia), Elsa (Lohengrin), Brünnhilde (Sigfried), Isolda (Tristan), Aida, Salome, Elektra eta Doña Ana (Don Giovanni).

Nilssonen ahotsak ezaugarri dramatiko bikainak zituen, eta musikaltasun handia.

Abeslariak bere izena daraman Birgit Nilsson Fundazioa sortu zuen, eta honek, Birgit Nilsson saria banatzen du, saridunen artean Placido Domingo dago, abeslariak berak aukeratu zuen hil aurretik.[3] Gerora, epaimahai batek aukeratzen ditu saridunak, onuradunena artean, Yo-Yo Ma,[4] Nina Stemme[5] eta Vienako Filarmonikak.[6]

Filmografia

  • Richard Strauss: Elektra (Herbert Graf eta David Stivender, 1988)[7]
  • Elektra (1980)[8]
  • Tristan und Isolde (Pierre Jourdan, 1973)[9]

Sariak eta Aitortzak

Bere ibilbide artistikoan sari ugari jaso zituen:[10]

  • 1954an, Errege Kortearen Abeslaria, Stockholm.
  • 1958an, Urrezko Domina, Bartzelonako Lizeoak emana.
  • 1960an, Musikaren Errege Akademiako ohorezko kidea, Stockholm.
  • 1970an, Kammersänger, Munich.
  • 1974an, Vasako Ordenaren Komandantea, Stockholm.
  • 1975an, St. Olav Ordenaren Komandantea, Norvegia.
  • 1991ean, Arteen eta Letren Komandantea, Frantzia.
  • 1999an, Vienako Filarmonikaren ohorezko kidea.
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Birgit Nilsson Aldatu lotura Wikidatan

Irudi Galeria

Ikusi ere

Erreferentziak

  • Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
  1. ↑ (Gaztelaniaz) «Birgit Nilsson: «Para mi voz y mi corazón, Isolde y Brünnhilde fueron las mejores»» Ópera Actual (Noiz kontsultatua: 2022-07-16).
  2. ↑ (Gaztelaniaz) «Birgit Nilsson en concierto (1967)» Teatro Colón (Noiz kontsultatua: 2022-07-16).
  3. ↑ (Gaztelaniaz) «Plácido Domingo recibirá el premio Birgit Nilsson» La Vanguardia 2009-02-20 (Noiz kontsultatua: 2022-07-16).
  4. ↑ (Gaztelaniaz) Redacción. «Yo-Yo Ma, Premio Birgit Nilsson 2022» Platea Magazine (Noiz kontsultatua: 2022-07-16).
  5. ↑ (Gaztelaniaz) CODALARIO. «Nina Stemme gana el Birgit Nilsson» www.codalario.com (Noiz kontsultatua: 2022-07-16).
  6. ↑ (Gaztelaniaz) World, Opera. (2014-10-19). «La Filarmónica de Viena recibe el premio Birgit Nilsson» Opera World (Noiz kontsultatua: 2022-07-16).
  7. ↑ (Gaztelaniaz) «Richard Strauss: Elektra (película 1988) - Tráiler. resumen, reparto y dónde ver. Dirigida por Herbert Graf, David Stivender» La Vanguardia 2022-07-16 (Noiz kontsultatua: 2022-07-16).
  8. ↑ (Gaztelaniaz) «Elektra (película 1980) - Tráiler. resumen, reparto y dónde ver. Dirigida por» La Vanguardia 2022-07-16 (Noiz kontsultatua: 2022-07-16).
  9. ↑ (Gaztelaniaz) «Tristan und Isolde (película 1973) - Tráiler. resumen, reparto y dónde ver. Dirigida por Pierre Jourdan» La Vanguardia 2022-07-16 (Noiz kontsultatua: 2022-07-16).
  10. ↑ «Honours and awards - The Birgit Nilsson Prize» web.archive.org 2016-04-03 (Noiz kontsultatua: 2022-07-16).

Kanpo estekak

Birgit Nilsson Stockholm 1964

Autoritate kontrola
  • Wikimedia proiektuak
  • Wd Datuak: Q233951
  • Commonscat Multimedia: Birgit Nilsson / Q233951
  • Identifikadoreak
  • WorldCat
  • VIAF: 110792038
  • ISNI: 0000000110829638
  • BNE: XX871697
  • BNF: 125275959 (data)
  • CANTIC: a1076043x
  • GND: 119450038
  • LCCN: n80122960
  • NDL: 01137924
  • NKC: js20060331014
  • CiNii: DA04029274
  • SUDOC: 034709851
  • BIBSYS: 11471
  • UB: a1020839
  • KulturNav: id
  • Hiztegiak eta entziklopediak
  • Lur: 04421/eu_n_0826/n0826
  • Britannica: url
  • Wd Datuak: Q233951
  • Commonscat Multimedia: Birgit Nilsson / Q233951