Antillenleguaan
| Antillenleguaan IUCN-status: Kritiek[1] (2018) | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Iguana delicatissima Laurenti, 1768 | |||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||
| Antillenleguaan in Diergaarde Blijdorp | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons | |||||||||||||||||
Antillenleguaan op  Wikispecies | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
De antillenleguaan[2], ook wel Antilliaanse leguaan of Caribische groene leguaan[3] (Iguana delicatissima) is een hagedis uit de familie leguanen (Iguanidae).
Naam en indeling
De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst voorgesteld door Josephus Nicolaus Laurenti in 1768. Later werd de wetenschappelijke naam Iguana nudicollis gebruikt.[4]
De soortaanduiding delicatissima betekent vrij vertaald 'zeer smakelijk' en is een verwijzing naar het feit dat de leguaan vroeger veel werd gegeten.
Uiterlijke kenmerken
De leguaan kan tot een meter lang worden. De soort is van de veel bekendere groene leguaan te onderscheiden doordat de grote schub onder het trommelvlies bij de antillenleguaan ontbreekt.
Verspreiding en beschermingsstatus
De antillenleguaan komt voor in de Caraïben en leeft in het gebied van de Kleine Antillen, op Sint Eustatius, Anguilla, Guadeloupe, Dominica, Martinique en Saint-Barthélemy.[4] Op Sint Maarten is de soort uitgestorven.
Genetisch onderzoek toont aan dat de antillenleguanen van St. Eustatius nauw verwant zijn aan die van Dominica.[5]
De habitat bestaat uit droge streken met een permanent groene beplanting. Ook in bossen bij rivieren en mangrovebossen is de leguaan aangetroffen. De soort is aangetroffen van zeeniveau tot op een hoogte van ongeveer 700 meter boven zeeniveau.[6] Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'ernstig bedreigd' toegewezen (Critically Endangered of CR).[6]
Het Verdrag van Cartagena en het SPAW-protocol verbieden in het Caribisch gebied het doden, beschadigen of commercieel verhandelen van deze dieren.[7]
Bedreiging en fokprogramma
De inheemse antillenleguaan wordt ernstig bedreigd door verdringing door de invasieve groene leguaan (Iguana iguana). De groene leguaan zet een groter legsel af dan de antilenleguaan, en kan hybridiseren.[8] Op Sint Maarten spoelden enkele groene leguanen aan tijdens de orkaan Luis in 1995, de antillenleguaan was binnen twintig jaar uitgestorven of vermengd met de groene leguaan. Alleen op Dominica en Guadeloupe is nog een stabiele populatie van meer dan 5000 exemplaren.[9] Diergaarde Blijdorp haalde in 2018 vier wilde Antilliaanse leguanen van Sint Eustatius naar Nederland, nadat Jersey Zoo in overleg met het de IUCN een fokprogramma op touw zette. Twee mannetjes en twee vrouwtjes vlogen met de Nederlandse premier Mark Rutte mee in het regeringsvliegtuig. Begin september 2020 meldde Blijdorp de geboorte van een eerste nakomeling, twee andere eieren kwamen niet uit. Het is de bedoeling om eerst een reservepopulatie op te bouwen, later kunnen in Rotterdam gekweekte leguanen worden uitgezet op Eustatius en op andere eilanden.[10]
Bronvermelding
Referenties
Bronnen
|
