Europese kampioenschappen shorttrack 2023

EK shorttrack 2023
Gehouden in Vlag van Polen Gdańsk
Jaar 2023
Data 13 t/m 15 januari
Sport Shorttrack
Organisator ISU
Evenementen 9
Navigatie
← < 2021     2024 > →
Portaal  Portaalicoon   Sport

De Europese kampioenschappen shorttrack 2023 werden van 13 tot en met 15 januari 2023 georganiseerd in de Hala Olivia te Gdańsk, Polen.

De individuele eindklassementen werden vanaf dit toernooi afgeschaft, er werden nog enkel Europese kampioenen per afstand gekroond. Hierdoor verviel ook de superfinale over 3000 meter. In de relays waren er overwinningen voor de Nederlandse mannenploeg (de zevende ooit) en de Nederlandse vrouwenploeg (de achtste ooit). De gemengde aflossing stond voor het eerst op het EK-programma en werd gewonnen door Nederland.

Sjinkie Knegt werd bij de Nederlandse mannen niet geselecteerd voor het toernooi.[1]

Voor België was het EK 2023 het meest succesvolle EK, gemeten naar aantal medailles (5).[2][3]

Medailles

Mannen

Onderdeel 1 Goud Goud 2 Zilver Zilver 3 Brons Brons
500m Pietro Sighel Vlag van Italië ITA Jens van 't Wout Vlag van Nederland NED Reinis Bērziņš Vlag van Letland LAT
1000m Stijn Desmet Vlag van België BEL Jens van 't Wout Vlag van Nederland NED Furkan Akar Vlag van Turkije TUR
1500m Jens van 't Wout Vlag van Nederland NED Stijn Desmet Vlag van België BEL Friso Emons Vlag van Nederland NED
Aflossing Vlag van Nederland NED Itzhak de Laat
Friso Emons
Jens van 't Wout
Melle van 't Wout
Vlag van Italië ITA Mattia Antonioli
Tommaso Dotti
Thomas Nadalini
Pietro Sighel
Luca Spechenhauser[4]
Vlag van Polen POL Paweł Adamski
Łukasz Kuczyński
Michał Niewiński
Diané Sellier

Vrouwen

Onderdeel 1 Goud Goud 2 Zilver Zilver 3 Brons Brons
500m Suzanne Schulting Vlag van Nederland NED Natalia Maliszewska Vlag van Polen POL Arianna Valcepina Vlag van Italië ITA
1000m Hanne Desmet Vlag van België BEL Suzanne Schulting Vlag van Nederland NED Petra Jászapáti Vlag van Hongarije HUN
1500m Suzanne Schulting Vlag van Nederland NED Hanne Desmet Vlag van België BEL Anna Seidel Vlag van Duitsland GER
Aflossing Vlag van Nederland NED Selma Poutsma
Suzanne Schulting
Xandra Velzeboer
Yara van Kerkhof
Michelle Velzeboer[4]
Vlag van Hongarije HUN Sára Bácskai
Petra Jászapáti
Zsófia Kónya
Rebeka Sziliczei-Német
Vlag van Italië ITA Elisa Confortola
Gloria Ioriatti
Arianna Sighel
Arianna Valcepina
Nicole Botter Gomez[4]

Gemengd

Onderdeel 1 Goud Goud 2 Zilver Zilver 3 Brons Brons
Aflossing Vlag van Nederland NED Itzhak de Laat
Suzanne Schulting
Jens van 't Wout
Xandra Velzeboer
Selma Poutsma[4]
Melle van 't Wout
[4]
Vlag van België BEL Tineke den Dulk
Hanne Desmet
Stijn Desmet
Ward Pétré
Alexandra Danneel[4]
Adriaan Dewagtere
[4]
Vlag van Italië ITA Thomas Nadalini
Arianna Sighel
Pietro Sighel
Arianna Valcepina
Elisa Confortola[4]
Luca Spechenhauser
[4]

Medaillespiegel

# Land 1 Goud 2 Zilver 3 Brons Totaal
1 Vlag van Nederland Nederland 6 3 1 10
2 Vlag van België België 2 3 0 5
3 Vlag van Italië Italië 1 1 3 5
4 Vlag van Hongarije Hongarije 0 1 1 2
Vlag van Polen Polen 0 1 1 2
6 Vlag van Duitsland Duitsland 0 0 1 1
Vlag van Letland Letland 0 0 1 1
Vlag van Turkije Turkije 0 0 1 1

Externe link

  • (pl) Officiële website
Bronnen, noten en/of referenties
shorttrack.sportresult.com

  1. Sjinkie Knegt niet geselecteerd voor EK shorttrack in Polen: ‘Geen uitleg gekregen’, AD.nl, 3 januari 2023. Gearchiveerd op 8 februari 2023.
  2. Zowel Stijn als zus Hanne Desmet pakt goud op de 1.000 meter EK shorttrack, HLN, 15 januari 2023. Gearchiveerd op 19 januari 2023.
  3. Stijn en Hanne Desmet blikken terug op uiterst succesvol EK shorttrack: “Vijf medailles, dat zijn er toch wel veel”, Het Nieuwsblad, 16 januari 2023. Gearchiveerd op 22 mei 2023.
  4. a b c d e f g h i Reed in de kwalificaties, maar niet in de finale.
· · Sjabloon bewerken

Malmö 1997 · Boedapest 1998 · Oberstdorf 1999 · Bormio 2000 · Den Haag 2001 · Grenoble 2002 · Sint-Petersburg 2003 · Zoetermeer 2004 · Turijn 2005 · Krynica Zdrój 2006 · Sheffield 2007 · Ventspils 2008 · Turijn 2009 · Dresden 2010 · Heerenveen 2011 · Mladá Boleslav 2012 · Malmö 2013 · Dresden 2014 · Dordrecht 2015 · Sotsji 2016 · Turijn 2017 · Dresden 2018 · Dordrecht 2019 · Debrecen 2020 · Gdańsk 2021 · Dresden 2022 · Gdańsk 2023 · Gdańsk 2024