Rechts (Italië)

La Destra
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Personen
Partijvoorzitter Teodoro Buontempo
Partijsecretaris Francesco Storace
Vicesecretaris Nello Musumeci
Zetels
Kamer van Afgevaardigden
0 / 630
Senaat van de Republiek
0 / 315
Europees Parlement
0 / 73
Geschiedenis
Opgericht 14 juli 2007
Algemene gegevens
Actief in Vlag van Italië Italië
Richting rechts
Ideologie nationaal-conservatisme, sociaal-conservatisme, euroscepticisme
Website web.archive.org/web/20080720011136/http://www.partitoladestra.com/
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Rechts (Italiaans: La Destra) is een politieke partij uit Italië. Deze rechtse partij is ontstaan uit een afsplitsing van de Nationale Alliantie onder leiding van Francesco Storace.

De partij

La Destra is gegroeid uit de beweging D-Destra die de sociaal-rechtse[1] stromingen binnen de Nationale Alliantie (AN) verzamelde. De afsplitsing van D-Destra was een gevolg van de politieke strategie van Gianfranco Fini, die AN stap voor stap weg leidde van uiterst-rechtse posities naar posities die Storace en zijn aanhangers als neo-centristisch beschouwden. Op 10 en 11 november 2007 vond het oprichtingscongres plaats.

De partij nam voor het eerst deel aan de parlementsverkiezingen in 2008, in alliantie met Sociale Beweging - Driekleurige Vlam, met Daniela Santanchè als kandidaat-premier. De alliantie behaalde 2,43 % van de stemmen. Voor de Europese verkiezingen van 2009 ging Rechts naar de kiezer als onderdeel van het kartel "Pool van de Autonomie" (Polo dell'Autonomia), samen met de Beweging voor de Autonomieën, de Partij van de Gepensioneerden en de Alliantie van het Centrum. Het kartel verzamelde 2,22 % van de stemmen.

Op 5 februari 2011 stelde de Italiaanse premier Silvio Berlusconi een regeringscoalitie met Rechts voor om het verlies van zijn voormalige bondgenoot Gianfranco Fini te compenseren. De partij zei haar steun toe aan de regering in ruil voor een post van staatssecretaris[2] die aan Nello Musumeci toekwam. Voor de verkiezingen van 2013 heeft Rechts een alliantie gesloten met het Volk van de Vrijheid; bij de gelijktijdige regionale verkiezingen in Latium was Francesco Storace kandidaat-president.

Externe links

  • Officiële webstek
Bronnen, noten en/of referenties
  1. Sociaal-rechts is een term die wordt gehanteerd door verschillende politieke geschriften, zoals Storia d'Italia da Mussolini a Berlusconi (Mondadori, 2010).
  2. « Berlusconi exclut de démissionner », Le Monde, 5 février 2010.
· · Sjabloon bewerken
Vlag van Italië Italiaanse politieke partijen Vlag van Europa

Italië. Gemeen Goed (centrumlinks)
Groot: Democratische Partij
Klein: Links Ecologie Vrijheid · Democratisch Centrum
Micro: Italiaanse Socialistische Partij
Regionaal: Zuid-Tiroler Volkspartij · Gematigden voor Piemonte · De Megafoon


Centrumrechtse coalitie
Groot: Volk van de Vrijheid · Liga Noord (inclusief 3L)
Klein: Rechts · Broeders van Italië · Groot Zuiden-Beweging voor de Autonomieën
Micro: Italiaanse Gematigden in Revolutie · Populaire Instemming · Partij van de Gepensioneerden · Vrij van Equitalia


Met Monti voor Italië (centrum)
Civiele Keuze · Unie van het Centrum · Toekomst en Vrijheid


Vijfsterrenbeweging (apolitiek)
Vijfsterrenbeweging


Civiele Revolutie (eenheidslijst; links)
Italië van de Waarden · Linkse Federatie (Heropgerichte Communistische Partij en Partij van Italiaanse Communisten) · Oranje Beweging · Federatie van de Groenen


Overige
Centrum: Italiaanse Radicalen · Fermare il Declino · Riformisti Italiani · Io Amo l'Italia · Partito Pirata
Extreemlinks: Partito Comunista dei Lavoratori · Partito Comunista - Sinistra Popolare
Extreemrechts: Forza Nuova · Sociale Beweging - Driekleurige Vlam · CasaPound
Regionaal: Union Valdôtaine · Stella Alpina Val d'Aosta · Fédération Autonomiste · Union für Südtirol · Die Freiheitlichen · Popolari Democratici · Nuova Sicilia · Partito Sardo d'Azione