Regering-Malou
| Regering-Malou | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
Voorzitter van de Ministerraad Jules Malou | ||||
| Coalitie | Katholieke Partij | |||
| Zetels Kamer | 87 van 138 (10 juni 1884) | |||
| Premier | Jules Malou | |||
| Aantreden | 16 juni 1884 | |||
| Einddatum | 26 oktober 1884 | |||
| Voorganger | Frère-Orban II | |||
| Opvolger | Beernaert | |||
| ||||
De regering-Malou II (16 juni 1884 - 26 oktober 1884) was een Belgische regering die werd samengesteld door de Katholieke Partij. Ze volgde de regering-Frère-Orban II op en werd opgevolgd door de regering-Beernaert. Deze regering betekende het begin van 61 jaar ononderbroken macht voor de katholieken. Tot 1916, gedurende 32 jaar, reageerden de partij alleen. Het was deze regering die het Ministerie van Onderwijs afschafte dat onder de vorige liberale regering werd opgericht.
De regering kwam er na de tussentijdse Kamerverkiezingen van 10 juni 1884, die de zittende liberale regering afstrafte. De liberalen hadden nog een meerderheid in de Senaat, die daarop ontbonden werd.[1] De Senaatsverkiezingen van 8 juli 1884 gaven toen ook een overwinning voor de katholieken.
Samenstelling
De regering-Malou telde zeven ministers.
| Ambtsbekleder | Functie | Partij | ||
|---|---|---|---|---|
 | Jules Malou (1810-1886) | Minister Financiën | Katholieke Partij | |
 | August Beernaert (1829-1912) | Minister Landbouw, Nijverheid en Openbare Werken | Katholieke Partij | |
 | Victor Jacobs (1838-1891) | Minister Binnenlandse Zaken en Openbaar Onderwijs | Katholieke Partij | |
 | Charles Woeste (1837-1922) | Minister Justitie | Katholieke Partij | |
 | Alphonse de Moreau (1840-1911) | Minister Buitenlandse Zaken | Katholieke Partij | |
 | Charles Pontus (1829-1907) | Minister Oorlog | extraparlementair | |
 | Jules Vandenpeereboom (1843-1917) | Minister Spoorwegen, Posterijen en Telegrafen | Katholieke Partij | |
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 
