Średnia całkowa

Średnia całkowa – średnia wartość funkcji w przedziale będąca uogólnieniem średniej arytmetycznej.

Niech funkcja f {\displaystyle f} jest całkowalna w przedziale [ a ,   b ] {\displaystyle [a,\ b]} i ograniczona m f ( x ) M . {\displaystyle m\leqslant f(x)\leqslant M.}

Wówczas średnią całkową funkcji f {\displaystyle f} w przedziale [ a ,   b ] {\displaystyle [a,\ b]} definiuje się jako[1]

μ = 1 b a a b f ( x ) d x {\displaystyle \mu ={\frac {1}{b-a}}\int _{a}^{b}f(x)\,dx}

lub ogólniej

μ = a b f ( x ) d x a b d x , . {\displaystyle \mu ={\frac {\int _{a}^{b}f(x)\,dx}{\int _{a}^{b}\,dx}},.}

Opierając się na twierdzeniu o wartości średniej, otrzymuje się m μ M . {\displaystyle m\leqslant \mu \leqslant M.} Jeśli o funkcji f {\displaystyle f} dodatkowo założyć, że jest ciągła, to średnia μ {\displaystyle \mu } jest osiągana dla pewnego punktu ξ [ a ,   b ] , {\displaystyle \xi \in [a,\ b],} tzn. μ = f ( ξ ) . {\displaystyle \mu =f(\xi ).}

W przypadku dyskretnym pojęcie średniej całkowej redukuje się do zwykłej średniej arytmetycznej (dyskretnej).

Przypisy

  1. Michael Comenetz: Calculus: The Elements. World Scientific, 2002, s. 159. ISBN 978-981-02-4904-5.

Bibliografia

  • Grigorij Michajłowicz Fichtenholz: Rachunek różniczkowy i całkowy. T. 2. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1966.
  • p
  • d
  • e
Średnie
odmiany
  • arytmetyczna
  • arytmetyczno-geometryczna
  • całkowa
  • Chisinego
  • geometryczna
  • geometryczno-harmoniczna
  • harmoniczna
  • kwadratowa
  • logarytmiczna
  • potęgowa
  • Stolarskiego
  • ucinana
  • ważona
  • winsorowska
  • wykładnicza
nierówności
powiązane pojęcia