Żebro przewodnie

Żebro przewodnie – żebro sklepienne będące w planie linią prostą, biegnące przez całą długość nawy i łączące najwyższe punkty sklepienia. Stosowane do:

podkreślenia kierunku podłużnego budowli,
zatarcia podziału na przęsła,
ujednoliceniu sklepienia – łączy pola sklepienne między sobą.

Sprzyja ujednoliceniu przestrzeni wewnętrznej. Element stosowany w architekturze późnego gotyku.

Przykłady zastosowania

prezbiterium katedry w Gloucester z lat 1337-ok.1357 (sklepienie sieciowe z trzema liniami żeber przewodnich)
katedry w Canterbury, Exeter, Hereford, Lincoln, York
kolegiata św. Piotra w Westminsterze