4 Gwardyjski Korpus Strzelecki

4 Gwardyjski Korpus Strzelecki

4-й гвардейский стрелковый корпус

Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	1942
Rozformowanie	1945
Tradycje
Rodowód	154 Dywizja Piechoty
Dowódcy
Pierwszy	Jakow Fokanow
Ostatni	Wasilij Szugajew
Działania zbrojne
II wojna światowa operacja wiślańsko-odrzańska operacja berlińska
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	8 Gwardyjska Armia

4 Gwardyjski Korpus Strzelecki (ros. 4-й гвардейский стрелковый корпус) – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej, brał udział w zdobyciu stolicy III Rzeszy.

Korpus powstał w 1942^[1]. Jego szlak bojowy prowadził z Odessy na ziemie polskie, gdzie toczył walki przeciw armii niemieckiej m.in. na przyczółku warecko-magnuszewskim, oraz o zdobycie Chodkowa, Nowego Miasta nad Pilicą, Szamotuł i Skwierzyny^[2].

Następnie 4 Gwardyjski Korpus Strzelecki uczestniczył w zdobyciu Berlina, wchodząc w skład 8 Gwardyjskiej Armii^[3]. Do oficerów z 47 Gwardyjskiej Dywizji Strzeleckiej należącej do 4 Gwardyjskiego Korpusu Strzeleckiego zgłosili się parlamentariusze, wśród których był płk Theodor von Dufving, upoważniony do rozmów o kapitulacji wojsk niemieckich w Berlinie^[4].

Dowódcy korpusu

• gen. mjr Nikołaj Gagen (31.01.1942 – 12.09.1942)
• gen. mjr Siergiej Roginski (13.09.1942 – 20.10.1942)
• gen. mjr Michaił Zaporożenko (26.04.1943 – 17.11.1943)
• gen. mjr Andriej Andriejew (06.09.1944 – 13.11.1944)
• gen. por. Wasilij Głazunow^[5] (18.11.1943 – 09.05.1945)^[6]

Struktura organizacyjna

Stan na 16 kwietnia 1945^[3]:

• 35 Gwardyjska Dywizja Strzelecka, dowódca gen. mjr Iwan Kułagin^[7]
• 47 Gwardyjska Dywizja Strzelecka
• 57 Gwardyjska Dywizja Strzelecka, dowódca gen. mjr Afanasiej Szemiankow^[8]

Przypisy

Bibliografia

• Karl Bahm: Berlin 1945. Warszawa: 2015. ISBN 978-83-11-13571-0.
• Wasilij Czujkow: Koniec Trzeciej Rzeszy. Warszawa: 1982. ISBN 83-11-06846-1.
• Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.