Abraham Hyacinthe Anquetil-Duperron

Data i miejsce urodzenia

7 grudnia 1731
Paryż

Data i miejsce śmierci

17 stycznia 1805
Paryż

Zawód, zajęcie

orientalista, indolog

Multimedia w Wikimedia Commons

Abraham Hyacinthe Anquetil-Duperron (ur. 7 grudnia 1731 w Paryżu, zm. 17 stycznia 1805 tamże) – francuski podróżnik i orientalista, w szczególności zajmujący się indologią.

Życiorys

Abraham Hyacinthe Anquetil-Duperron był czwartym z siedmiorga dzieci kupca korzennego Pierre'a Anquetila. Jego starszym bratem był historyk Louis-Pierre Anquetil.

Studiował teologię na Sorbonie w Paryżu, gdzie zainteresował go język hebrajski. Następnie w holenderskim Rhynwijk i Amersfoort poznawał inne języki orientalne, m.in. arabski i perski. W 1752 roku powrócił do Paryża, gdzie podjął pracę w Bibliotheque du Roi (późniejszej Francuskiej Bibliotece Narodowej) w dziale orientalnych manuskryptów. W 1754 roku zafascynowały go fragmenty Vendidad (część Awesty). W latach 1755–1761 podróżował po Indiach, gdzie zbierał informacje na temat zachowanych tekstów Awesty oraz rękopisy, które przywiózł do Europy. Udał się do Londynu i Oksfordu, po czym powrócił w 1762 roku do Paryża.

W 1771 roku opublikował w Paryżu w trzech tomach Zend-Avesta – najstarsze europejskie tłumaczenie Awesty (na język francuski).

W 1778 roku wydał w Amsterdamie dzieło Legislation orientale, opisujące orientalne systemy rządzenia. Podkreślał w nim poszanowanie praw w Turcji, Persji i Indiach, polemizując z poglądami na temat orientalnych monarchii despotycznych, przedstawionymi w pracach De l'esprit des lois przez Monteskiusza i Recherches sur l’origine du despotisme oriental przez Boulangera^[1]^[2].

W kolejnych latach ukazały się jego dzieła poświęcone Indiom: Recherches historiques et géographiques sur l'Inde (Berlin, 1786–87) oraz L'Inde en rapport avec l'Europe (Paryż, 1798).

Anquetil-Duperron przełożył także zbiór 60 upaniszad z języka perskiego na łacinę w pracy Oupnek'hat, opublikowanej w dwóch tomach w latach 1801–02 w Strasburgu^[3]. Wzbudziły one zainteresowanie europejskich myślicieli, w tym przedstawiciela pesymizmu w filozofii Arthura Schopenhauera^[4].

Przypisy

↑ Jan Reychman: Orient w kulturze polskiego oświecenia. Wrocław: Ossolineum, 1964, s. 275.
↑ Anne M. Bailey, Josep R. Llobera: The Asiatic mode of production: science and politics. Routledge & Kegan Paul, 1981, s. 20. ISBN 0-7100-0738-8. (ang.).
↑ Klaus G. Witz: The Supreme Wisdom of the Upanisads An Introduction. Delhi: Motilal Banarsidass Publishers Pvt. Ltd., 1998, s. 37. (ang.).
↑ Maurice Fluegel: Philosophy, Qabbala and Vedanta. Kessinger Publishing, 2005, s. 187. (ang.).

Bibliografia

Encyclopædia Britannica: Anquetil Duperron, Abraham Hyacinthe. 1911. [dostęp 2011-11-18]. (ang.).
Encyclopædia Iranica: Anquetil Duperron, Abraham Hyacinthe. [dostęp 2011-11-18]. (ang.).
Anthony Pagden: Worlds at War; The 2,500-Year Struggle Between East and West. Random House, 2008, s. 274–281. ISBN 978-1400060672. (ang.).