Adam Polewka

Adam Polewka
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1903
Kraków

Data i miejsce śmierci

1 października 1956
Kraków

Poseł do KRN, na Sejm Ustawodawczy i Sejm PRL I kadencji
Okres

od 1945
do 1956

Przynależność polityczna

Polska Partia Robotnicza / Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 10-lecia Polski Ludowej
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Adam Polewka (ur. 4 marca 1903 w Krakowie, zm. 1 października 1956 tamże) – polski publicysta, pisarz, tłumacz, lewicowy działacz polityczny, poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I kadencji.

Życiorys

Należał do Polskiej Partii Socjalistycznej, a od 1932 do Komunistycznej Partii Polski. Po II wojnie światowej działał w Polskiej Partii Robotniczej i w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

Absolwent Gimnazjum św. Jacka w Krakowie. W latach 1928–1929 był dyrektorem Teatru Robotniczego w Sosnowcu. Był współtwórcą Teatru Cricot, publikował między innymi w „Gazecie Literackiej”. Jeden z inicjatorów imprezy „Dni Krakowa”. Był również redaktorem dziennika popołudniowego „Echo Krakowa”. Był stypendystą Funduszu Kultury Narodowej we Francji, Belgii i Niemczech. Od 1935 do 1936 był kierownikiem literackim, reżyserem oraz autorem kabaretu „Bury Melonik” w Krakowie.

19 listopada 1939 podpisał oświadczenie pisarzy polskich witające przyłączenie Zachodniej Ukrainy do Ukrainy Radzieckiej[1].

W latach 1947–1954 był wykładowcą krakowskiej Szkoły Dramatycznej. W 1953 podpisał rezolucję ZLP w sprawie procesu krakowskiego.

Został odznaczony Orderem Sztandaru Pracy II klasy, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1946)[2] oraz Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)[3].

Pochowany został w alei zasłużonych cmentarza Rakowickiego w Krakowie (kwatera LXVII-płd. 2-5)[4].

Imieniem Adama Polewki nazwano jeden z krakowskich parków. Znajdował się on na Krowodrzy, przy ul. Dzierżyńskiego (obecna ul. Lea). Stojący tam pomnik usunięto po 1989, a park uchwałą Rady Miasta Krakowa w 1991 został parkiem im. Wincentego á Paulo.

Jego synowie to Andrzej (1941–2021, lekarz psychiatra) i Jan (ur. 1945, scenograf, reżyser i malarz).

Cmentarz Rakowicki-Aleja Zasłużonych
Grób Adama Polewki
Popiersie Adama Polewki z nieistniejącego już pomnika, który stał w parku jego imienia. Obecnie w lapidarium Domu pod Krzyżem

Twórczość

  • Kocham i nienawidzę – zbiór felietonów
  • Igrce w gród walą – widowisko
  • przetłumaczył starofrancuską farsę Mistrz Piotr Pathelin

Przypisy

  1. Prawdziwa historia Polaków. s. 168.
  2. M.P. z 1947 r. nr 63, poz. 463.
  3. M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410.
  4. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Adam Polewka. rakowice.eu. [dostęp 2021-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-27)].

Bibliografia

  • Encyklopedia Krakowa, PWN, Warszawa-Kraków 2000, s. 564. ISBN 83-01-13325-2.
  • Profil na stronie Biblioteki Sejmowej.
  • Prawdziwa historia Polaków: ilustrowane wypisy źródłowe 1939–1945. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 1999. ISBN 83-87893-33-1.
  • Uchwała Nr XXV/170/91 Rady Miasta Krakowa z dnia 14 czerwca 1991 r. w sprawie zmian nazw ulic i placów.
  • ISNI: 0000000357159971
  • VIAF: 187109041
  • LCCN: no2014048286
  • Open Library: OL5108317A
  • PLWABN: 9810705856405606
  • NUKAT: n94200914
  • J9U: 987007585476905171
  • WorldCat: lccn-no2014048286
  • PWN: 3959371
  • ETP: 41756