Aleksander Burski
Data i miejsce urodzenia | 14 listopada 1904 | ||
---|---|---|---|
Data śmierci | 12 czerwca 1991 | ||
Przewodniczący Komitetu Pracy i Płac | |||
Okres | od 14 czerwca 1960 | ||
Przynależność polityczna | |||
Następca | Michał Krukowski | ||
Odznaczenia | |||
|
Aleksander Burski[1] (ur. 14 listopada 1904 w Łodzi, zm. 12 czerwca 1991) – polski tkacz, związkowiec i polityk komunistyczny. Poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL II i III kadencji, w latach 1960–1968 przewodniczący Komitetu Pracy i Płac. Budowniczy Polski Ludowej.
Życiorys
Syn Juliana i Teofili, zdobył wykształcenie średnie. Pracował w przemyśle włókienniczym. W 1923 został członkiem Związku Włókniarzy w Łodzi, następnie był członkiem Towarzystwa Uniwersytetów Robotniczych. Za działalność komunistyczną więziony w latach 1925, 1930 i 1938, w tym osadzony w obozie w Berezie Kartuskiej. Do Komunistycznej Partii Polski należał od 1927. Współpracował z Polską Partią Socjalistyczną, tworząc w Łodzi komitety dzielnicowe. W 1930 kandydował bez powodzenia do Sejmu z listy z listy Lewicy Związkowej, jako delegat robotników Fabryki Przygórskich. Działał w ruchu zawodowym na Górnym Śląsku i w Warszawie. Po wybuchu II wojny światowej uwolniony z więzienia w Łęczycy. Wyjechał do Białegostoku, gdzie pracował w zawodzie. Od 1941 w Warszawie, w 1942 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej i Gwardii Ludowej. W 1944 został wysłany do Okręgu Częstochowsko-Radomszczańskiego Armii Ludowej, gdzie działał do stycznia 1945.
W 1945 przewodniczący Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Włókienniczego, należał do Komisji Centralnej Związków Zawodowych w od 1945 do 1949, której był zastępcą skarbnika i pełniącym obowiązki przewodniczącego. Wiceprzewodniczący Centralnej Rady Związków Zawodowych w okresie 1949–1952. Wszedł do Komitetu Wykonawczego Światowej Federacji Związków Zawodowych. W latach 1952–1954 dyrektor Bielawskich Zakładów Przemysłu Bawełnianego w Bielawie, następnie do 1958 dyrektor Zarządu Produkcji Włókienniczej, Odzieżowej i Skórzanej w Centralnym Związku Spółdzielczości Pracy, a od 1958 do 1960 wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli.
Delegat na I i II Zjazd PPR (1945, 1948) i Kongres Zjednoczeniowy z terenu Łodzi w 1948, od kongresu członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1945 kierownik wydziału przemysłowego Komitetu Wojewódzkiego PPR w Łodzi, był jego członkiem, jak również Komitetu Łódzkiego PZPR i jego egzekutywy. Od 1945 członek Komitetu Centralnego PPR, a od 1948 do 1952 KC PZPR. Pełnił mandat poselski do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL II i III kadencji, w KRN był przewodniczącym Komisji Pracy i Opieki Społecznej. Od 14 czerwca 1960 do 22 grudnia 1968 był przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac w rządach Józefa Cyrankiewicza. Od 1970 prezes Rady Naczelnej Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej. Działał także społecznie w ZBoWiD, był przewodniczącym Głównej Komisji Rewizyjnej tej organizacji[2].
Był żonaty z Natalią z domu Fronczak (1908–1994), mieli dzieci. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera HIII-4-16)[3].
Odznaczenia
- Order Budowniczych Polski Ludowej (1980)[4][5]
- Order Krzyża Grunwaldu III klasy (1946)[6]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1946)[7]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[8]
- Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966)[9]
- Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1967)[10]
- Złota odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1964)[11]
- Pamiątkowy Medal z okazji 40. rocznicy powstania Krajowej Rady Narodowej (1983)[12]
- Medal „Bojownikom przeciwko faszyzmowi 1933–1945” (Niemiecka Republika Demokratyczna, 1962)[13]
- Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (ZSRR, 1985)[14]
Przypisy
- ↑ Urodzony jako Aleksander Helman-Burski, nazwiska Burski używał od 1950.
- ↑ Wierni tradycjom walki o wolność i demokrację – wierni Polsce Ludowej, „Trybuna Robotnicza”, nr 104, 6 maja 1985, s. 1–2.
- ↑ Wyszukiwarka grobów w Warszawie.
- ↑ Lista osób odznaczony w Belwederze. „Nowiny”, s. 2, Nr 159 z 23 lipca 1980.
- ↑ Dziennik Polski, r. XXXVI, nr 159 (11215), s. 1.
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 218.
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 194.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 106, poz. 1419.
- ↑ Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1.
- ↑ Za zasługi dla obronności Kraju, „Trybuna Robotnicza”, nr 110, 10 maja 1967, s. 2.
- ↑ Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 6, 10 marca 1964, s. 6.
- ↑ Uhonorowani pamiątkowymi medalami, „Trybuna Robotnicza”, nr 307, 30 grudnia 1983, s. 3.
- ↑ Odznaczenia NRD dla polskich obywateli, „Trybuna Robotnicza”, nr 281, 26 listopada 1962, s. 2.
- ↑ „Za Wolność i Lud”, nr 21 (1985), 25 maja 1985, s. 5.
Bibliografia
- Informacje w BIP IPN
- Tadeusz Mołdawa: Ludzie władzy 1944–1991, PWN Warszawa 1991, s. 483, ISBN 83-01-10386-8
- Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
- p
- d
- e
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
- p
- d
- e
W dniu zaprzysiężenia |
|
---|---|
Późniejsi członkowie rządu |
|
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
- p
- d
- e
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu