Alexander Ritter

Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1833
Narwa

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

12 kwietnia 1896
Monachium

Gatunki

muzyka poważna, muzyka romantyczna

Zawód

kompozytor

Multimedia w Wikimedia Commons

Alexander Ritter (ur. 27 czerwca 1833 w Narwie, zm. 12 kwietnia 1896 w Monachium^[1]^[2]) – niemiecki kompozytor.

Życiorys

Urodził się w niemieckiej rodzinie kupieckiej osiadłej w Narwie^[1]. Po śmierci ojca w 1841 roku rodzina przeprowadziła się do Drezna, gdzie młody Ritter uczył się gry na skrzypcach^[1]^[2]. Poznał tam też Hansa von Bülowa, Ferenca Liszta i Richarda Wagnera^[1]. W latach 1849–1851 uczył się w konserwatorium w Lipsku u Ferdinanda Davida (skrzypce) i Ernsta Richtera (teoria)^[1]^[2]. Po powrocie do Drezna grał w orkiestrze dworskiej^[1]. W 1854 roku poślubił Franziskę, siostrzenicę Richarda Wagnera, i osiadł w Weimarze, gdzie z polecenia Liszta został drugim koncertmistrzem w orkiestrze dworskiej^[1]^[2]. W latach 1856–1858 dyrygował orkiestrą teatru w Szczecinie^[1]^[2]. Kolejne lata spędził w Dreźnie (1858–1860) i Schwerinie (1860–1862)^[1]^[2]. Od 1863 do 1882 roku działał w Würzburgu^[1]^[2], od 1875 roku prowadził tam własny sklep z muzykaliami^[1]. W 1882 roku otrzymał posadę drugiego koncertmistrza prowadzonej przez Hansa von Bülowa kapeli dworskiej w Meiningen^[1]^[2]. W 1886 roku osiadł w Monachium^[1]^[2], gdzie związał się z tamtejszym środowiskiem tzw. szkoły monachijskiej^[1]. Wywarł silny wpływ na młodego Richarda Straussa, napisał wiersz Tod und Verklärung do jego poematu symfonicznego pod tym tytułem, zamieszczony w wydaniu partytury^[1]^[2]. Utrzymywał ze Straussem korespondencję i wymieniał się z nim uwagami na temat twórczości muzycznej^[1].

Skomponował m.in. opery Der faule Hans (wyst. Monachium 1885) i Wem die Krone (wyst. Weimar 1890) do librett własnego autorstwa, Kwartet smyczkowy, poematy symfoniczne Seraphische Phantasie, Erotische Legende, Karfreitag und Frohnleichnam i Kaiser Rudolfs Ritt zum Grabe, ponadto pieśni, utwory na fortepian^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 420. ISBN 978-83-224-0837-7.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3000. ISBN 0-02-865530-3.