Antena ferrytowa

Antena ferrytowa – rodzaj anteny działającej na zasadzie sprzężenia z polem magnetycznym fali elektromagnetycznej. Ma postać cewki nawiniętej na wydłużony rdzeń ferrytowy. Cewka ta może być sprzężona z obwodem rezonansowym odbiornika lub stanowić jego część.

Anteny ferrytowe stosowane są zwykle w zakresie fal długich, średnich i krótkich. Są to anteny kierunkowe, a największa skuteczność mają one, gdy fala pada w kierunku prostopadłym do osi pręta ferrytowego.

Antena ferrytowa zazwyczaj stanowi również indukcyjność obwodu rezonansowego LC, służącego do dostrojenia odbiornika do pożądanej częstotliwości stacji radiowej^[1].

Długość skuteczną anteny ferrytowej (wyrażoną w metrach) można obliczyć ze wzoru:

${\displaystyle d_{sk}={\frac {2\pi \mu NS}{\lambda }}}$

gdzie:

N – liczba zwojów,

S – powierzchnia przekroju poprzecznego cewki [m²],

μ – przenikalność magnetyczna rdzenia,

λ – długość fali [m].

Zobacz multimedia związane z tematem: Antena ferrytowa

Przypisy