Antonio Granger

rzucający obrońca/niski skrzydłowy

Data i miejsce urodzenia

6 czerwca 1976
Detroit

Wzrost

201 cm

Masa ciała

98 kg

Kariera

Aktywność

1998–2007

Szkoła średnia

Denby (Detroit, Michigan)

College

Boston College (2008–2012)

Draft

1998
niewybrany

Kariera klubowa
Lata	Kluby	Wyst.
1998	Olimpia Basket Pistoia
1998–2000	Rimini Basket
2000–2001	Biella
2001–2002	Sevilla
2002	Virtus Bolonia
2002–2004	Efes Pilsen
2004–2005	CSKA Moskwa
2005–2007	Efes Pilsen

Carl Antonio Granger (ur. 6 czerwca 1976 w Detroit) – amerykański koszykarz, występujący na pozycjach rzucającego obrońcy lub niskiego skrzydłowego.

Historia

Jego pierwsza styczność z zawodową koszykówką miała miejsce we Włoszech, kiedy latem 1998 roku podpisał kontrakt z Basket Pistoia., mając zastąpić kontuzjowanego Travisa Maya^[1]. Szybko jednak odszedł do Rimini, gdzie udało mu się nawet wystąpić w Pucharze Saporty. Dwa lata później wylądował w Bielli, awansując z nimi do I ligi włoskiej - Lega Basket A, co było historycznym wydarzeniem dla tego klubu. Z średnią 25,6 pkt. na mecz został najlepszym strzelecem rozgrywek.

Rok później Granger wyjechał do Hiszpanii, podpisując kontrakt z klubem z Sewilli - Cają San Fernando. Grając w tym klubie wziął udział w Meczu Gwiazd Ligi, podobnie jak rok wcześniej w II lidze włoskiej. W Hiszpanii nie zagrał jednak do końca sezonu, wrajając na Półwysep Apeniński. 25 kwietnia podpisał kontrakt z Virtusem Bolonia. Pucharu Włoch jednak nie wygrał (to ostatnie trofeum klubu przed tym zanim się rozpadł), gdyż te rozgrywki rozegrano w lutym.

Z Włoch wyjechał do Turcji, gdzie przez dwa lata występował w barwach Efesu Pilsen Stambuł. Dwukrotnie zdobył mistrzostwo kraju, został też najlepszym rzucającym za trzy punkty zawodnikiem ligi. W Eurolidze jednak nie szło mu tak dobrze - Efes dwukrotnie nie awansował do Final Four rozgrywek, zajmując w grupie drugie miejsce.

Granger, chcąc zaistnieć na arenie międzynarodowej, odszedł do CSKA Moskwa. Tam udało mu się zdobyć mistrzostwo i puchar Rosji, ale w Eurolidze przegrał w półfinale z TAU Ceramica Vitoria, mimo że Final Four było rozgrywane w Moskwie. Na osłodę pozostał mu tytuł najlepszego strzelca za trzy punkty.

Po rocznym pobycie w stolicy Rosji wrócił do Stambułu. Tam przez dwa lata zdobył dwukrotnie puchar Turcji.

Latem 2007 podpisał umowę z hiszpańską Gironą, ale z powodu problemów z kolanem nie zagrał tam ani razu. Obecnie pozostaje bez klubu.

Osiągnięcia

NCAA

Uczestnik turnieju NCAA (1996, 1997)
Mistrz turnieju konferencji Big East (1997)
Lider konferencji w rzutach za trzy punkty (1997 – 40,7%)

Klubowe

Mistrz:
- Rosji (2005)
- Turcji (2003, 2004)
Zdobywca pucharu:
- Rosji (2005)
- Turcji (2006, 2007)
Final Four Euroligi (2005)

Indywidualne

MVP:
- II ligi włoskiej (2001)
- 18 kolejki rozgrywek Euroligi (2006)
Uczestnik meczu gwiazd:
- II ligi włoskiej (2001)
- ligi hiszpańskiej (2002)
Lider:
- w skuteczności rzutów za trzy punkty:
  - ligi tureckiej (2004 – 55,0%)
  - Euroligi (2005 – 48,3%)
- strzelców II ligi włoskiej (2001 – 25,6)
Finalista konkursu wsadów hiszpańskiej ligi ACB (2002)