Antun Šoljan

Ten artykuł od 2014-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Antun Šoljan (ur. 1 grudnia 1932 w Belgradzie, zm. 12 lipca 1993 w Zagrzebiu) – pisarz chorwacki, tłumacz, krytyk literacki.

W Zagrzebiu studiował anglistykę i romanistykę. Pisał poezję, prozę, dramaty i eseje, zajmował się też literaturą jako redaktor, autor antologii; tłumaczył ponadto z angielskiego, niemieckiego i rosyjskiego. Pracował w redakcjach wielu czasopism, m.in. Međutim, Krugovi oraz Književnik. Jego pierwszy tomik poezji "Na rubu svijeta" został wydany w 1956 roku. Za jego najważniejsze dzieło uchodzi powieść "Kratki izlet" z 1965 roku. Był jednym z najważniejszych przedstawicieli tzw. generacji krugovaša, skupionych wokół czasopisma "Krugovi". Należał także do autorów uprawiających tzw. jeans prozę. Inspirował się między innymi egzystencjalizmem, prowadził dialog zarówno z chorwacką, jak i światową tradycją literacką^[1].

W przekładzie na język polski ukazały się dwie powieści Šoljana: Zdrajcy (Izdajice, 1961), w przekładzie Bożeny Nowak, Warszawa 1972, oraz Port (Luka, 1974) w przekładzie Marii Krukowskiej, Warszawa 1981.

Twórczość

• Na rubu svijeta, 1956 (wiersze)
• Bacač kamena, 1985 (opowiadania)
• Izdajice, 1961
• Kratki izlet, 1965
• Luka (Port), 1974
• Drugi ljudi na mjesecu, 1978

Przypisy