Błogosławiona Izabela

Ten artykuł dotyczy błogosławionej Kościoła katolickiego. Zobacz też: Izabelę Francuską - królową Anglii (1296-1358) oraz inne błogosławione o tym imieniu.

Błogosławiona
Izabela Francuska

Isabelle de France

dziewica
Data urodzenia	1225
Data i miejsce śmierci	23 lutego 1270 Longchamp (obecnie tor wyścigowy w Lasku Bulońskim w Paryżu)
Czczona przez	Kościół katolicki
Beatyfikacja	1521 przez Leona X
Wspomnienie	23 lutego
Multimedia w Wikimedia Commons

Izabela Francuska, błogosławiona Izabela, franc. Isabelle de France (ur. w marcu 1225, zm. 23 lutego 1270 w Longchamp w Paryżu)^[1] – królewna francuska z dynastii Kapetyngów, córka Ludwika VIII Lwa i Blanki Kastylijskiej, dziewica, błogosławiona Kościoła katolickiego.

Życiorys

Izabela urodziła się w 1225 roku jako jedenaste dziecko (a zarazem jedyna córka, która przeżyła dzieciństwo) króla Francji Ludwika Lwa i jego żony Blanki Kastylijskiej^[2]. Jej braćmi byli m.in. następca na tronie ojca Ludwik IX, hrabia Artois Robert I oraz król Sycylii i Neapolu Karol Andegaweński^[2]. Była kuzynką m.in. króla Anglii Henryka III oraz króla Kastylii i Leónu Ferdynanda III.

Od dzieciństwa przejawiała zamiłowanie do modlitwy, ascezy i życia zakonnego^[2]. Odmawiała noszenia kosztownych strojów i biżuterii oraz często pościła, co niepokoiło jej matkę, ponieważ królewna była słabego zdrowia^[2]. Izabela ograniczała swoje aktywności dworskie do minimum^[2]. Miała blond włosy, odznaczała się urodą oraz budziła ogromną sympatię wśród dworzan^[2]

W 1227 r. z woli matki została zaręczona z Hugonem, synem hrabiego Angoulême Hugona X Czarnego^[2]. Następnie cesarz Fryderyk II zaproponował małżeństwo Izabeli ze swoim synem, Konradem IV, jednak królewna odmówiła^[2]. W sprawie interweniował papież Innocenty IV, ale bezskutecznie. Izabela wiodła życie pod duchowym kierownictwem franciszkanów, poświęcając się modlitwie i działalności na rzecz najuboższych.

Wspólnie z najstarszym bratem Ludwikiem IX ufundowali klasztor w Longchamp, do którego sprowadziła Klaryski, a także razem z św. Bonawenturą ułożyła regułę klasztoru, która później została przejęta przez wszystkie wspólnoty Klarysek we Francji.

Zmarła 23 lutego 1270 r. w Longchamp^[2]. Pochowana została w przyklasztornym kościele, który został zniszczony podczas Rewolucji francuskiej.

Kult

Agnieszka d'Harcourt, dama nadworna Izabeli, autorka jej żywota, przytacza 40 wypadków cudownych uleczeń za wstawiennictwem Izabeli, a po rozpatrzeniu ich papież Leon X wyniósł ją do godności ołtarzy i wpisał ją do katalogu błogosławionych. Beatyfikacja miała miejsce w 1521 roku.

Jej wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 23 lutego.

Zobacz też

• kult świętych
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
• Izabela Francuska (królowa)

Przypisy

Bibliografia

• Błogosławiona Izabela Francuska, dziewica na brewiarz.katolik.pl [12.01.2010]
• Bł. Izabela Francuska na franciszkanie.pl