Białoruska Partia Agrarna

Białoruska Partia Agrarna
Беларуская аграрная партыя
Ilustracja
Państwo

 Białoruś

Skrót

BPA

Lider

Michaił Rusy

Data założenia

13 czerwca 1992

Adres siedziby

220007, h. Minsk, wul. Fabrycyusa, 7 „A”

Ideologia polityczna

proprezydencka

Liczba członków

1242 (2002)

Obecni posłowie

0

Białoruska Partia Agrarna (biał. Беларуская аграрная партыя, Biełaruskaja ahrarnaja partyja, ros. Белорусская аграрная партия, Biełorusskaja agrarnaja partija) – partia polityczna na Białorusi. Jej przewodniczącym jest Michaił Rusy, a organem kierowniczym – Centralna Rada. Zdaniem białoruskiego historyka Ihara Lalkoua, partia należy do tzw. partii-fantomów, których działalność ogranicza się do pracy ich liderów i pewnej szczątkowej aktywności w czasie kampanii wyborczych[1].

Program

Deklarowanym celem partii jest wszechstronny udział jej członków w działalności organów władzy państwowej poprzez delegowanie swoich przedstawicieli do tych organów poprzez wybory; polityczna edukacja i wychowanie obywateli, kształtowanie i rozwój ich świadomości w duchu patriotyzmu i państwowości; wyrażanie opinii obywateli we wszelkich kwestiach życia społecznego i politycznego i kierowanie ich do świadomości szerokich mas społeczeństwa, organów władzy państwowej i organów samorządu lokalnego; udział w wyborach zgodnie z ustanowionym prawem; udział w przyjmowaniu i realizacji programów ekonomicznego i socjalnego rozwoju wsi; ochrona korzeni duchowych i zasad moralnych ludowego życia; rozwój wielowiekowego potencjału kultury materialnej i duchowej wsi białoruskiej[2].

Polityka zagraniczna

Partia w swoim programie poświęca bardzo niewiele miejsca polityce zagranicznej. Pewne wnioski na temat jej propozycji w tym zakresie można wysnuć na podstawie Odezwy do narodu rosyjskiego opublikowanej w listopadzie 2004 roku. Odezwa podpisana została przez przewodniczących szeregu partii proprezydenckich, w tym Białoruskiej Partii Agrarnej. W dokumencie tym sygnatariusze jednoznacznie poparli integrację Białorusi i Rosji, w ostrych słowach krytykując Zachód i siły prozachodnie w kraju[3].

Zdaniem Ihara Lalkoua, partia we wszystkich aspektach życia społeczno-politycznego popiera stanowisko prezydenta Alaksandra Łukaszenki[1].

Historia

Utworzona 13 czerwca 1992 roku jako Zjednoczona Agrarno-Demokratyczna Partia Białorusi (Abjadnannaja ahrarna-demakratycznaja partyja Biełarusi). Zarejestrowana 13 lipca 1992 roku. Na II zjeździe (28 stycznia 1994 roku) zmieniła nazwę na Białoruską Partię Agrarną. Pomyślnie przeszła obowiązkową ponowną rejestrację 22 września 1999[2]. W wyborach parlamentarnych zdobywała kolejno następującą liczbę mandatów:

Wybory w latach 2000, 2004[4] i 2008[5] zostały uznane przez OBWE za niedemokratyczne, zatem ich oficjalne wyniki nie muszą odzwierciedlać rzeczywistego poparcia dla partii w białoruskim społeczeństwie.

12 czerwca 2009 roku Ministerstwo Sprawiedliwości Białorusi wystosowało wobec BPA pisemne ostrzeżenie, ponieważ partia nie przedstawiła informacji o swojej działalności, co ma w obowiązku robić każdego roku do dnia 1 marca. Drugą przyczyną było to, że regionalne oddziały partii nie uwzględniły zmiany nazwy partii, co było wielokrotnie zgłaszane jej kierownictwu[6][7]. Zgodnie z białoruskim prawem w przypadku drugiego ostrzeżenia partia zostanie zlikwidowana.

Przypisy

  1. ↑ a b Lalkou 2009 ↓, s. 127–136
  2. ↑ a b Сведения о политических партиях, зарегистрированных в Республике Беларусь. Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Białorusi. [dostęp 2017-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)]. (biał.).
  3. ↑ Белорусские общественные объединения приняли обращение к российской общественности. Regnum, 2004-11-12 13:37. [dostęp 2017-12-01]. (ros.).
  4. ↑ Republic of Belarus – Parliamentary Elections 17 October 2004 – OSCE/ODIHR Election Observation Mission Final Report. Biuro Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka, 2004-12-09. [dostęp 2017-12-01]. (ang.).
  5. ↑ Belarus – Parliamentary Elections 28 September 2008 – OSCE/ODIHR Election Observation Mission Final Report. Biuro Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka, 2008-11-28. [dostęp 2017-12-01]. (ang.).
  6. ↑ О вынесении письменных предупреждений политическим партиям. Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Białorusi, 2009-06-12. [dostęp 2017-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-08)]. (ros.).
  7. ↑ Сергей Королевич: Минюст вынес письменные предупреждения двум партиям. tut.by, 2009-06-15 15:19. [dostęp 2017-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-01)]. (ros.).

Bibliografia