Bolesław Syrewicz

Bolesław Syrewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 maja 1835
Warszawa

Data i miejsce śmierci

10 lutego 1899
Warszawa

Alma Mater

Szkoła Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

rzeźbiarstwo

Multimedia w Wikimedia Commons
Grób rodzinny Syrewiczów – 7 maja 2009
Epitafium generał Antoniego Madalińskiego w kościele parafialnym w Przybyszewie, dłuta Bolesława Syrewicza.
Drzeworyt Józefa Łoskoczyńskiego z 1876
Nagrobek Marii Wisnowskiej autorstwa Bolesława Syrewicza
Grobowiec na cmentarzu Powązkowskim z 1882 autorstwa Bolesława Syrewicza
Nagrobek Maksymiliana Fajansa z 1892 autorstwa Bolesława Syrewicza
Pomnik Chopina w Ogrodzie Luksemburskim w Paryżu
Popiersie Joanny Neybaur na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie
Rzeźba Bolesława Syrewicza przy wejściu do Kościoła św. Stanisława Kostki w Warszawie
Rzeźba Bolesława Syrewicza przy wejściu do Kościoła św. Stanisława Kostki w Warszawie

Bolesław Syrewicz (ur. 12 maja 1835 w Warszawie, zm. 10 lutego 1899 w Warszawie) – artysta rzeźbiarz.

Życiorys

Początkowo kształcił się u malarza i rysownika Jana Feliksa Piwarskiego, w latach 1851–1857 studiował w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, następnie podjął naukę w Berlinie, Monachium (w X 1859 r. zgłosił się do Akademii Sztuk Pięknych w Monachium - Bildhauerklasse)[1].) i Rzymie.

W 1867 objął pracownię na Zamku Królewskim w Warszawie, w której praktykowało wielu młodych rzeźbiarzy[2].

Syrewicz był twórcą płaskorzeźb, medalionów, popiersi wielu osobistości historycznych i współczesnych oraz pomników nagrobnych w Warszawie i w Lublinie[3].

Wykonał nagrobki między innymi aktorów Marii Wisnowskiej i Jana Królikowskiego[4], a także Józefy Hermanowej, Stanisława Jachowicza, czy Gracjana Dąbrowskiego[2].

Syrewicz wykonał na cmentarzu Powązkowskim kilkadziesiąt prac. Był cenionym i poszukiwanym twórcą, wykonywał pomniki nagrobne dla artystów i intelektualnej elity Warszawy[5].

Na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie wykonał nagrobek działaczki filantropijnej Joanny Neybaur.

Po śmierci pochowany został w kwaterze 189 cmentarza Powązkowskiego w Warszawie (rząd 1, grób 18)[6].

W 1999 ustawiono popiersie popiersie Fryderyka Chopina w Ogrodzie Luksemburskim, które zastąpiło zniszczone w czasie II wojny światowej popiersie autorstwa Georges Dubois.

Przypisy

  1. ↑ I. Królewska Akademia Sztuk Pięknych..., [w:] H.H. Stępień H.H., M.M. Liczbińska M.M., Artyści polscy w środowisku monachijskim w latach 1828-1914 (materiały źródłowe), wyd. II, Kraków: Agencja Wydawniczo-Reklamowa Chors, 1994, s. 7, ISBN 83-903086-1-4 .
  2. ↑ a b J. Waldorff, Cmentarz Powązkowski w Warszawie, Warszawa, 1984, s. 25
  3. ↑ Cmentarz rzymskokatolicki przy ul. Lipowej w Lublinie. [dostęp 2009-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-03-14)]. (pol.).
  4. ↑ Marian Kamiński: Spacer po Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Warszawa: Instytut Kresowy w Warszawie, 2007.
  5. ↑ J. Waldorff, Cmentarz Powązkowski w Warszawie, Warszawa, 1984, s. 26
  6. ↑ J. Waldorff, Cmentarz Powązkowski w Warszawie, Warszawa, 1984, s. 279

Bibliografia

  • Stanisław Szenic: Cmentarz Powązkowski: zmarli i ich rodziny. [T. 3], 1891-1918. Warszawa: Państ. Instytut Wydawniczy, 1983. ISBN 83-06-00921-5.
  • Jerzy Waldorff: Cmentarz Powązkowski w Warszawie. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
  • ISNI: 0000000408320623
  • VIAF: 300819729
  • PLWABN: 9810562070705606
  • WorldCat: viaf-300819729
  • PWN: 3982165