Budynek Banku Wzajemnego Kredytu Przemysłowców Łódzkich
nr rej. A/268 | |||
Budynek w 1936 r. | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Adres | ul. Franklina Delano Roosevelta 15 | ||
Styl architektoniczny | neoklasycyzm z elementami modernizmu | ||
Architekt | Wilhelm Martens | ||
Kondygnacje | 4 | ||
Powierzchnia użytkowa | 2529,57 m²[1] | ||
Rozpoczęcie budowy | 1910 | ||
Ukończenie budowy | 1911 | ||
Kolejni właściciele | Skarb Państwa (od 1947)[1] | ||
Obecny właściciel | |||
Położenie na mapie Łodzi | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |||
51°45′38,585″N 19°27′41,245″E/51,760718 19,461457 | |||
|
Budynek Banku Wzajemnego Kredytu Przemysłowców Łódzkich – zabytkowy budynek wybudowany w latach 1910–1911, znajdujący się w Łodzi przy ul. Roosevelta 15, wpisany do wojewódzkiej ewidencji zabytków pod numerem A/268[2].
Architektura
Budynek położony jest w pierzei ulicy; utrzymany jest w nurcie neoklasycznym. Bryła budynku jest zwarta, detal oszczędny, co zbliża architekturę budynku do rozwiązań modernistycznych[3]. Wniosek ten wzmacnia fakt, że stropy budynku, jak i schody są żelbetowe[1]. Dach wielospadowy[1] (choć podaje się także, że dachy są „płaskie”[3]). Fasada budowli oblicowana jest kamieniem; zdobi ją fryz kordonowy ozdobiony motywem meandra.
Centralną przestrzeń nieruchomości zajmuje przeszklona sala operacyjna operująca motywami klasycznymi[3]. W obiekcie znajdują się zabytkowe elementy wyposażenia: żyrandole, szafy, witraże, stolarka, stiuki i dwa sejfy[1].
Autorem projektu architektonicznego (w tym wystroju wnętrza) jest berliński architekt Wilhelm Martens, będący twórcą wielu projektów gmachów bankowych, m.in. w Berlinie, Essen czy Monachium[3].
W literaturze uznaje się ten budynek za „jedno z najlepszych dzieł tego czasu w architekturze Łodzi”[3].
Kalendarium
- 1910 – rozpoczęcie budowy przez firmę Wende i Klause[1]
- 1911 – zakończenie budowy[1]
- 1927 – rozpoczęcie wykorzystywania budynku przez Bank Wzajemnego Kredytu Przemysłowców Łódzkich[1]
- tuż przed wybuchem II wojny światowej w 1939[a] – przebudowa obejmująca m.in. nadbudowanie klatki schodowej w narożu północno-zachodnim i podwyższenie kondygnacji[1]
- 1947 – budynek stał się własnością Skarbu Państwa[1]
- 1980 – budynek został wpisany do rejestru zabytków[2]
- 2013 – zaprzestano użytkowania budynku[1]
Plany
Planowane jest przeprowadzenie gruntownego remontu budynku; ma on zyskać nowe funkcje jako siedziba m.in. Sejmiku Województwa Łódzkiego i departamentów Urzędu Marszałkowskiego Województwa Łódzkiego[4]. W budynku ma zostać przywrócony „pierwotny, historyczny układ pomieszczeń”[4].
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Z przywołanego źródła wynika, że przebudowa miała miejsce „tuż przed wybuchem II wojny światowej”, choć dokładnego roku nie podano.
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l Informacja o nieruchomości położonej przy ul. Roosevelta 15 w Łodzi [online], Zarząd Nieruchomości Województwa Łódzkiego [dostęp 2020-12-18] .
- ↑ a b Rejestr i wojewódzka ewidencja zabytków z podziałem na powiaty – Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Łodzi [online], wuoz-lodz.pl [dostęp 2020-12-18] .
- ↑ a b c d e KrzysztofK. Stefański KrzysztofK., BłażejB. Ciarkowski BłażejB., Modernizm w architekturze Łodzi XX wieku, Łódź: Dom Wydawniczy Księży Młyn, 2018, s. 29–30 .
- ↑ a b Roosevelta 15 [online], Rewitalizacja [dostęp 2020-12-18] (pol.).