Czynnik pierwszy

Czynnik pierwszy – dowolna liczba pierwsza, która dzieli bez reszty daną liczbę naturalną złożoną. Na przykład jednym z czynników pierwszych liczby 20 jest 5.

Jedna z podstawowych obserwacji dotyczących liczb naturalnych mówi: każda liczba naturalna większa od 1 jest albo pierwsza, albo ma przynajmniej jeden czynnik pierwszy. Z niej wynika kolejna: każda liczba naturalna większa od 1 jest pierwsza lub daje się zapisać w postaci iloczynu liczb pierwszych. Twierdzenie to nazywa się podstawowym twierdzeniem arytmetyki.

Przedstawienie danej liczby złożonej w postaci iloczynu czynników pierwszych nazywa się rozkładem liczby na czynniki pierwsze. Rozkład ten jest jednoznaczny w tym sensie, że wszystkie rozkłady danej liczby na czynniki pierwsze różnią się tylko ich kolejnością.

Na przykład: 20 = 2 2 5 = 5 2 2 = 2 5 2 = 2 2 5. {\displaystyle 20=2\cdot 2\cdot 5=5\cdot 2\cdot 2=2\cdot 5\cdot 2=2^{2}\cdot 5.}

Dla czynników pierwszych prawdziwe są m.in. poniższe stwierdzenia:

  • każda liczba złożona ma czynnik pierwszy, który nie przekracza pierwiastka kwadratowego z tej liczby;
  • każda liczba naturalna postaci 4k + 3 jest albo pierwsza, albo ma przynajmniej jeden czynnik pierwszy tej postaci
    • 63 = 4 15 + 3 {\displaystyle 63=4\cdot 15+3} i 63 = 9 7 , {\displaystyle 63=9\cdot 7,} przy czym 7 = 4 1 + 3 ; {\displaystyle 7=4\cdot 1+3;}
  • każda liczba naturalna postaci 6k + 5 jest albo pierwsza, albo ma przynajmniej jeden czynnik pierwszy tej postaci
    • 119 = 6 19 + 5 {\displaystyle 119=6\cdot 19+5} i 119 = 7 17 , {\displaystyle 119=7\cdot 17,} przy czym 17 = 6 2 + 5. {\displaystyle 17=6\cdot 2+5.}

Rozkład liczby naturalnej na czynniki pierwsze ma wysoką złożoność obliczeniową, co stanowi podstawę algorytmów stosowanych w kryptografii asymetrycznej (patrz np. klucz RSA).

Rozkład liczby wymiernej na czynniki

Rozkład na czynniki pierwsze można też jednoznacznie wykonać dla dowolnej dodatniej liczby wymiernej r . {\displaystyle r.} Wówczas:

r = 2 w 2 3 w 3 5 w 5 7 w 7 , {\displaystyle r=2^{w_{2}}\cdot 3^{w_{3}}\cdot 5^{w_{5}}\cdot 7^{w_{7}}\cdot \ldots ,}
gdzie w p {\displaystyle w_{p}} są liczbami całkowitymi.

Taki rozkład ma duże znaczenie w teorii liczb, w szczególności służy do konstrukcji liczb p-adycznych.

Algorytm rozkładu na czynniki pierwsze

Elementarnym sposobem rozkładu liczb na czynniki pierwsze jest wykonywanie kolejnych dzieleń, np.:

56|2
28|2
14|2
 7|7
 1|

Szukamy najmniejszej liczby pierwszej dzielącej daną liczbę (56). Jest to 2. Dzielimy: 56/2=28. Powtarzamy tę czynność dla kolejnych wyników aż do uzyskania w ilorazie liczby 1. Otrzymujemy wówczas wszystkie dzielniki pierwsze szukanej liczby. Na schemacie znajdują się one po prawej stronie.

Zobacz też

Zobacz w Wikiźródłach tekst
Tablica liczb pierwszych i rozkładów na czynniki pierwsze
  • ideał pierwszy

Linki zewnętrzne

  • Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Prime Factor, [w:] MathWorld, Wolfram Research  (ang.). [dostęp 2024-02-02].
  • Strona umożliwiająca rozkład danej liczy na czynniki pierwsze (działa dla dużych liczb)
  • p
  • d
  • e
Teoria liczb
ogólne typy liczb
relacje
podzielność
zdefiniowane podzielnością
działania
liczby pierwsze
podstawy
testy pierwszości
sita
faktoryzacja
hipotezy
równania
diofantyczne
liniowe
kwadratowe
wyższych stopni
układy równań
powiązane zagadnienia
twierdzenia
arytmetyki modularnej
inne zagadnienia
twierdzenia limitacyjne
  • Catalana: 0182869