Dezyderiusz Danczowski

Dezyderiusz Danczowski
Data i miejsce urodzenia

16 marca 1891
Battonya

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

25 sierpnia 1950
Trzcińsko-Zdrój

Instrumenty

wiolonczela

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

wiolonczelista, pedagog

Dezyderiusz Danczowski (ur. 16 marca 1891 w Battonya, zm. 25 sierpnia 1950 w Trzcińsku-Zdroju)[1] – polski wiolonczelista i pedagog.

Życiorys

Jego matka Anna była pochodzenia romskiego[2]. Dezyderiusz Danczowski studiował w Konserwatorium Lwowskim i kontynuował studia w Lipsku[1] u Juliusa Klengla. Debiutował w Lipsku w roku 1909 koncertem wiolonczelowym h-moll Antonína Dvořáka. W Filharmonii Lipskiej do roku 1914 zajmował stanowisko koncertmistrza wiolonczel. Okres I wojny światowej spędził w Rosji przebywając w Kijowie, Odessie i Taganrogu.

Około 1915 roku Danczowski poślubił Jadwigę Majerską (ur. 1893 lub 1894)[2], siostrę pianisty i kompozytora Tadeusza Majerskiego[3], która zginęła w Auschwitz w 1943 roku. Mieli jedyną córkę Beatrycze[2].

W roku 1918 zamieszkał w Poznaniu[4]. Został pedagogiem Konserwatorium Poznańskiego. Był członkiem orkiestry Opery Poznańskiej, a także Kwartetu Polskiego[1], którego był współtwórcą w 1920[4].

W latach 1923-1932 w szkole muzycznej w Cincinnati prowadził klasę wiolonczeli[4] i kameralistyki, a także koncertmistrzem wiolonczel w orkiestrze symfonicznej.

Po powrocie ze Stanów Zjednoczonych w roku 1932 zamieszkał we Lwowie[2], gdzie został powołany na profesora Konserwatorium. W roku 1935 powrócił do Poznania, obejmując stanowisko profesora Konserwatorium, członka Kwartetu Polskiego i pierwszego wiolonczelisty w Operze Poznańskiej.

Po wybuchu II wojny światowej prowadził w Warszawie tajne nauczanie muzyki. Po wojnie w roku 1945 grał w orkiestrze Filharmonii Krakowskiej. W roku 1946 powrócił do Poznania i objął funkcje okresu przedwojennego.

Zmarł na skutek ataku serca[2]. Został pochowany na cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu (kwatera ILa-7-11)[5].

Od roku 1974 organizowane są w Poznaniu co pięć lat ogólnopolskie konkursy gry na wiolonczeli jego imienia[6].

Grób Dezyderiusza Danczowskiego na cmentarzu Górczyńskim

Wnuczką Dezyderiusza Danczowskiego jest Kaja Danczowska, skrzypaczka i pedagog[7][2].

Przypisy

  1. ↑ a b c indeks osób [online], polmic.pl [dostęp 2023-01-26] .
  2. ↑ a b c d e f Kaja. Biografia Kai Danczowskiej - Katarzyna Marczak - ebook + książka [online], www.legimi.pl [dostęp 2023-01-27] .
  3. ↑ kompozytorzy [online], polmic.pl [dostęp 2023-01-26] .
  4. ↑ a b c Danczowski Dezyderiusz, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-01-27] .
  5. ↑ Dezyderiusz Danczowski – miejsce pochówku [dostęp 2020-01-18]
  6. ↑ Ogólnopolski Konkurs Wiolonczelistów im. Dezyderiusza Danczowskiego [online], Culture.pl [dostęp 2023-01-27]  (pol.).
  7. ↑ Danczowska Kaja, [w:] WładysławW. Tyrański WładysławW., Kto jest kim w Krakowie : lokalne władze, urzędy, instytucje, środowiska : edukacja, zatrudnienie, pozycja zawodowa, działalność polityczna i społeczna, sympatie polityczne, rodzina, rozrywki i upodobania (dane z 1999 roku), Kraków: Krakowska Agencja Informacyjna, 2000, s. 61, ISBN 83-909309-2-7, OCLC 47866363 [dostęp 2023-01-26] .

Zobacz też

Bibliografia

  • A.A. Gąsiorowski A.A., J.J. Topolski J.J. (red.), Wielkopolski Słownik Biograficzny, Warszawa–Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 136, ISBN 83-01-02722-3 .
  • Culture.pl
  • Konkurs im. Danczowskiego
  • Marek Kozubel, Majerski, Tadeusz, [w:] Zostali na Wschodzie. Słownik inteligencji polskiej w ZSRS 1945–1991 (red. nauk. Adam Hlebowicz), Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2021, s. 375-377
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000045791927
  • VIAF: 21820720
  • LCCN: no2002103610
  • NKC: xx0168223
  • PLWABN: 9810673213305606
  • NUKAT: n2006005888
  • WorldCat: lccn-no2002103610
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3890534