Edmondo Fabbri

Edmondo Fabbri
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 listopada 1921
Castel Bolognese

Data i miejsce śmierci

8 lipca 1995
Castel San Pietro Terme

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1938–1939 Imola 12 (8)
1939–1940 Forlì 28 (8)
1940–1942 Atalanta BC 51 (12)
1942–1943 Ambrosiana-Inter 17 (6)
1944 Faenza 9 (3)
1945–1946 Inter Mediolan 30 (6)
1946–1947 UC Sampdoria 30 (3)
1947–1950 Atalanta BC 77 (19)
1950–1951 Brescia 26 (4)
1951–1955 Parma 93 (36)
1955–1957 Mantova 3 (0)
W sumie: 376 (105)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1942  Włochy młodz. 1 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1957–1962 Mantova
1962–1966 Włochy
1967–1969 Torino FC
1969–1972 Bologna FC
1972–1973 Cagliari Calcio
1974–1975 Torino FC
1976 Ternana
1981 Pistoiese
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Edmondo Fabbri (ur. 16 listopada 1921 w Castel Bolognese, zm. 8 lipca 1995 w Castel San Pietro Terme) – włoski piłkarz i trener, występujący podczas kariery na pozycji pomocnika.

Kariera klubowa

Karierę piłkarską Edmondo Fabbri rozpoczął w trzecioligowej Imoli w 1938. W 1939 przeszedł do innego trzecioligowca – Forlì. Rok później trafił do pierwszoligowej Atalanty BC. W Atalancie zadebiutował w Serie A 6 października 1940 w wygranym 2-1 meczu z Livorno. Dwa lata później został zawodnikiem Ambrosiany-Interu Mediolan. W barwach nerroazurrich zadebiutował 25 października 1942 w przegranym 1-3 spotkaniu z S.S. Lazio. Sezon 1944 zwany mistrzostwami wojennymi Fabbri spędził w Faenzy. W 1945 Fabbri powrócił do Interu. Ostatni raz w barwach czarno-niebieskich wystąpił 21 lipca 1946 w przegranym 0-1 meczu derbowym z Milanem. W Interze rozegrał 47 spotkań (1 w lidze, 2 w europejskich pucharach i 3 w Pucharze Włoch) oraz strzelił 12 bramek (4 w lidze, 2 w europejskich pucharach oraz 8 w Pucharze Włoch). Następny sezon Fabbri spędził w Sampdorii, po czym na 3 kolejne lata powrócił do Atalanty. W Atalancie pożegnał się z Serie A, w której w latach 1940–1950 w Serie A Fabbri rozegrał 205 spotkań, w których zdobył 45 bramek. W latach 1950–1951 spędził w drugoligowej Brescii, po czym na 4 lata przeszedł do trzecioligowej Parmy, z którą w 1954 awansował do Serie B. Ostatnie dwa lata kariery spędził w czwartoligowej Mantovie.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1938/39 Imolese Calcio 1919 Włochy  Serie C 12 8
1939/40 Forlì FC Włochy  Serie C 28 8
1940/41 Atalanta BC Włochy  Serie A 26 5
1941/42 Atalanta BC Włochy  Serie A 25 7
1942/43 Ambrosiana-Inter Mediolan Włochy  Serie A 17 6
1944 Faenza Calcio Włochy  Mistrzostwa wojenne 9 3
1945/46 Inter Mediolan Włochy  Serie A 30 6
1946/47 UC Sampdoria Włochy  Serie A 30 3
1947/48 Atalanta BC Włochy  Serie A 33 8
1948/49 Atalanta BC Włochy  Serie A 23 6
1949/50 Atalanta BC Włochy  Serie A 21 4
1950/51 Brescia Calcio Włochy  Serie B 26 4
1951/52 Parma F.C. Włochy  Serie C 26 20
1952/53 Parma F.C. Włochy  Serie C 26 10
1953/54 Parma F.C. Włochy  Serie C 30 6
1954/55 Parma F.C. Włochy  Serie B 8 0
1955/56 AC Mantova Włochy  IV Serie 0 0
1956/57 AC Mantova Włochy  IV Serie 3 0

Kariera reprezentacyjna

Fabbri ma za sobą jeden występ w młodzieżowej reprezentacji Włoch w 1942.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Fabbri od razu został trenerem swojego ostatniego klubu w czasie kariery piłkarskiej Mantovy. Z Mantovą w ciągu czterech lat awansował z IV Serie do Serie A. W inauguracyjnym sezonie w Serie A Mantova zajęła wysokie 9. miejsce. Sukcesy Fabbriego z Mantovą zostały zauważone przez włoską federację, która w 1962 powierzyła mu funkcję selekcjonera reprezentacji Włoch. W roli selekcjonera zadebiutował 11 listopada 1962 w wygranym towarzyskim spotkaniu z Austrią. W 1965 awansował z reprezentacją na Mistrzostwa Świata. Start prowadzonej przez niego reprezentacji zakończył się klęska, gdyż Włosi po zwycięstwie nad Chile i porażkach z ZSRR i sensacyjnie z KRLD odpadli z turnieju. Po takiej kompromitacji Fabbri zmuszony został do odejścia ze stanowiska selekcjonera. Jego bilans na tym stanowisku to 29 meczów, w tym 18 zwycięstw, 6 remisów i 5 porażek. Do pracy trenerskiej powrócił w 1967 w Torino FC. Z Torino zdobył Puchar Włoch. Taki sam sukces powtórzył z Bologną w 1970. W latach 1972–1973 trenował Cagliari Calcio, a 1974–1975 ponownie Torino. Karierę trenerską zakończył w 1981 w Pistoiese.

Bibliografia

  • Statystyki kariery
  • Statystyki w Interze
  • Profil
  • Mecze w roli selekcjonera
  • p
  • d
  • e
Kariera trenerska
  • p
  • d
  • e

Włochy

  1. ↑ tymczasowo
  • p
  • d
  • e
  • Felsner (1920–31)
  • Lelovich (1931–32)
  • Nagy (1932)
  • Gama (1932–33)
  • Komisja techniczna (1933–34)
  • Kovács (1934)
  • Weisz (1934–38)
  • Felsner (1938–42)
  • Montesanto (1942–43)
  • Popovic (1945–46)
  • Komisja techniczna (1946)
  • Viola (1946–47)
  • Lelovich (1947–48)
  • Cargnelli (1948–49)
  • Crawford (1950–51)
  • Sansone (1951)
  • Galluzzi (1951–52)
  • Lelovich (1952)
  • Viani (1952–56)
  • Campatelli (1956–57)
  • Benčić (1957)
  • Sárosi (1957–58)
  • Foni (1958–59)
  • Allasio (1959–61)
  • Bernardini (1961–65)
  • Scopigno (1965)
  • Carniglia (1965–68)
  • Viani (1968)
  • Cervellati (1968–69)
  • Pugliese (1969)
  • E. Fabbri (1969–72)
  • Pugliese i Cervellati (1972)
  • Pesaola (1972–76)
  • Giagnoni (1976–77)
  • Cervellati (1977)
  • Pesaola (1977–79)
  • Perani (1979)
  • Cervellati (1979)
  • Perani (1979–80)
  • Radice (1980–81)
  • Burgnich (1981–82)
  • Liguori (1982)
  • Magni (1982)
  • Carosi (1982–83)
  • Cervellati (1983)
  • Cadè (1983–84)
  • Santin (1984)
  • Pace (1984–85)
  • Mazzone (1985–86)
  • Guerini (1986–87)
  • G. Fabbri (1987)
  • Maifredi (1987–90)
  • Scoglio (1990)
  • Radice (1990–91)
  • Maifredi (1991)
  • Sonetti (1991–92)
  • Bersellini (1992–93)
  • Cerantola (1993)
  • Fogli (1993)
  • Zaccheroni (1993)
  • Reja (1993–94)
  • Ulivieri (1994–98)
  • Mazzone (1998–99)
  • Buso (1999)
  • Guidolin (1999–2003)
  • Mazzone (2003–05)
  • Ulivieri (2005)
  • Mandorlini (2005–06)
  • Ulivieri (2006–07)
  • Cecconi (2007)
  • Arrigoni (2007–08)
  • Mihajlović (2008–09)
  • Papadopulo (2009)
  • Colomba (2009–10)
  • Malesani (2010–11)
  • Bisoli (2011)
  • Pioli (2011–14)
  • Ballardini (2014)
  • López (2014–15)
  • Rossi (2015)
  • Donadoni (2015–18)
  • Inzaghi (2018–19)
  • Mihajlović (2019–22)
  • Vigiani[A] (2022)
  • Motta (od 2022)
  1. ↑ tymczasowo
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
  • Fichera (1920–21)
  • Mereu (1921–23)
  • Colombo (1923–26)
  • Archibusacci (1926–27)
  • Winkler (1927–30)
  • Erbstein (1930–32)
  • Kuttik (1932–34)
  • Crotti (1934–35)
  • Molnár (1935)
  • Orani (1935–36)
  • Bonello (1936–38)
  • Winkler (1938–39)
  • Congiu (1939–42)
  • Congiu (1942–46)
  • D'Aquino (1946–48)
  • Winkler (1948–49)
  • Latella (1949–50)
  • Congiu (1950)
  • Carpitelli (1950–51)
  • Congiu (1951)
  • Allasio (1951–54)
  • Soro (1954)
  • Quario (1954–55)
  • Piola (1955–56)
  • Rigotti (1956–57)
  • Piola (1957)
  • Congiu (1957–58)
  • Andreoli (1958)
  • Perati (1958–60)
  • Rigotti (1960–61)
  • Silvestri (1961–66)
  • Puricelli (1967–68)
  • Scopigno (1968–72)
  • Fabbri (1972–73)
  • Chiappella (1973–75)
  • Radice (1975)
  • Luis Suárez (1975)
  • Tiddia (1975–76)
  • Toneatto (1976–78)
  • Tiddia (1978–81)
  • Carosi (1981–82)
  • Giagnoni (1982–83)
  • Tiddia (1983–84)
  • Veneranda (1984–85)
  • Ulivieri (1985–86)
  • Giagnoni (1986–87)
  • Robotti (1987)
  • Tiddia (1987–88)
  • Ranieri (1988–91)
  • Giacomini (1991)
  • Mazzone (1991–93)
  • Radice (1993)
  • Giorgi (1993–94)
  • Tabárez (1994–95)
  • Trapattoni (1995–96)
  • Giorgi (1996)
  • Pérez (1996)
  • Mazzone (1996–97)
  • Ventura (1997–99)
  • Tabárez (1999)
  • Ulivieri (1999–2000)
  • Bellotto (2000–01)
  • Materazzi (2001)
  • Sala (2001–02)
  • Nuciari (2002)
  • Sonetti (2002)
  • Ventura (2002–04)
  • Reja (2004)
  • Arrigoni (2004–05)
  • Tesser (2005)
  • Arrigoni (2005)
  • Ballardini (2005–06)
  • Sonetti (2006)
  • Giampaolo (2006–07)
  • Colomba (2007)
  • Giampaolo (2007)
  • Sonetti (2007)
  • Ballardini (2007–08)
  • Allegri (2008–10)
  • Melis[A] (2010)
  • Bisoli (2010)
  • Donadoni (2010–11)
  • Ficcadenti (2011)
  • Ballardini (2011–12)
  • Ficcadenti (2012)
  • Pulga (2012–13)
  • López (2013–14)
  • Pulga (2014)
  • Zeman (2014)
  • Zola (2014–15)
  • Zeman (2015)
  • Festa (2015)
  • Rastelli (2015–17)
  • López (2017–18)
  • Maran (2018–20)
  • Zenga (2020)
  • Di Francesco (2020–21)
  • Semplici (2021)
  • Mazzarri (2021–22)
  • Agostini[A] (2022)
  • Liverani (2022)
  • Ranieri (od 2023)
  1. ↑ a b tymczasowo
  • p
  • d
  • e