Edward Leszczyński

Edward Leszczyński

Data i miejsce urodzenia	5 czerwca 1880 Przemyśl
Data i miejsce śmierci	26 września 1921 Kraków
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Dziedzina sztuki	poezja
Ważne dzieła
Jolanta Cupio dissolvi Płomień ofiarny Radość samotna
Multimedia w Wikimedia Commons
Teksty w Wikiźródłach
Cytaty w Wikicytatach

Edward Władysław Leszczyński herbu Sas (ur. 5 czerwca 1880 w Przemyślu – zm. 26 września 1921 w Krakowie) – krytyk literacki i poeta. Był mężem Elizy Pareńskiej (córki prof. med. Stanisława Pareńskiego), szwagrem Tadeusza Boya-Żeleńskiego.

Pochodził ze środowiska ziemiańskiego był synem Cypriana Edwarda i Amelii z Pilińskich. Studiował filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzyskując 20 lipca 1905 doktorat. Współtwórca Zielonego Balonika. Zmarł na raka gardła. Pochowany został na cmentarzu Rakowickim w grobowcu rodziny Pareńskich.^[1]

Twórczość literacka

• 1901 Poezje
• 1903 Cupio dissolvi – poemat prozą^[2]
• 1904 Jolanta – poemat dramatyczny
• 1907 Płomień ofiarny
• 1908 Kabaret szalony^[3]
• 1909 Atlantyda – dramat^[4]
• 1910 Konik Zwierzyniecki – widowisko^[5]
• 1920 Złota gałązka - powiastka fantastyczna^[6]
• 1923 Radość samotna - tomik poezji wydany pośmiertnie.

Jego twórczość dramatyczna pozostawała pod wpływem Stanisława Wyspiańskiego.

Dla teatru im. Słowackiego w Krakowie przełożył Teatr cudowności Cervantesa i Zwiastowanie Claudela. W 1912 roku wydał pracę z dziedziny estetyki poetyckiej "Harmonia słowa - studyum o poezyi".

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Dzieła Edwarda Leszczyńskiego w bibliotece Polona