Emil Rostrup
 | |||
| Pełne imię i nazwisko | Emil (Frederik Georg) Rostrup | ||
|---|---|---|---|
| Data urodzenia | 28 stycznia 1831 | ||
| Data śmierci | 16 stycznia 1907 | ||
| Zawód, zajęcie | nauczyciel, naukowiec | ||
| |||
Emil Rostrup (ur. 28 stycznia 1831, zm. 16 stycznia 1907) – duński botanik, mykolog i fitopatolog.
Od 1858 r. Emil Rostrup uczył przyrody w kolegium pedagogicznym w Skårup Seminarium. Przez 25 lat kształcił przyszłych nauczycieli szkolnych. W międzyczasie zasłynął ze swoich podręczników dotyczących flory oraz z prac nad chorobami roślin. W 1883 r. został mianowany docentem na Królewskim Uniwersytecie Weterynaryjnym i Rolniczym. Od 1902 r. był profesorem na tym samym uniwersytecie. Rostrup był pierwszym fizjopatologiem w Danii. Od 1882 r. był członkiem Królewskiej Duńskiej Akademii Nauk i Literatury, od 1888 r. Królewskiego Towarzystwa Fizjograficznego w Lund, od 1890 r. Królewskiej Szwedzkiej Akademii Rolnictwa i Leśnictwa. W 1894 r. został doktorem honoris causa Uniwersytetu Kopenhaskiego[1].
Po jego śmierci, jego uczeń Jens Lind opublikował pełne sprawozdanie na temat wszystkich grzybów zebranych przez Rostrupa w Danii – głównie mikroorganizmów, takich jak patogeny roślinne[1]. Dla uczczenia osiągnięć Rostrupa nazwano wiele gatunków grzybów, np. Exobasidium rostrupii, Acanthosphaeria rostrupii, Austroboletus rostrupii, Phoma rostrupii[2].
Opisał nowe gatunki grzybów. Przy nazwach naukowych utworzonych przez niego taksonów dodawany jest skrót jego nazwiska (tzw. cytat) Rostr.[3]
