Filip Fabricius

 Ten artykuł od 2021-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Filip Fabricius
Philipp Fabricius von Rosenfeld und Hohenfall
Ilustracja
Defenestracja praska w 1618
Wiceszambelan
Sekretarz Kancelarii Dworu Czeskiego
Data i miejsce urodzenia

ok. 1570
Mikulov

Data i miejsce śmierci

1632
Praga

Żona

Judyta Podmanicka

Filip Fabricius lub Platter (ur. ok. 1570 w Mikulovie, zm. 1632 w Pradze) – czeski urzędnik, najbardziej znany z bycia trzecią ofiarą defenestracji praskiej z 1618 roku.

Życiorys

Urodził się najprawdopodobniej w Mikulovie na Morawach, był z pochodzenia Niemcem[1]. Jego dziadkiem miał być poeta Georg Fabricius[2], jest to jednak mało prawdopodobne[3]. Prawdopodobnie pochodził z rodziny protestanckiej, a później przeszedł na katolicyzm[4]

Studiował w praskiej Akademii Jezuickiej (pierwsza wzmianka pochodzi z 1586, był wtedy studentem retoryki)[5], w 1588 roku uzyskał tytuł licencjata, a rok później magistra[6]. Następnie zamieszkał na stałe w Pradze[7], gdzie prawdopodobnie został wykładowcą Akademii Jezuickiej[8].

W 1598 roku ożenił się z Judytą Podmanicką, jedynym żyjącym potomkiem bogatego praskiego kupca[9]. Zamieszkał na Starym Mieście[10], jescze przed 1618 rokiem został także wybrany do rady miejskiej Starego Miasta[11]. Możliwe, że pełnił także funkcję sekretarza najwyższego burgrabiego, Adama ze Šternberka[11].

Najpóźniej od 1605 roku był sekretarzem w kancelarii dworu czeskiego, a od 1611 roku pełnił funkcję jej pierwszego sekretarza[12].

23 maja 1618 roku Filip Fabricius wraz z Jaroslavem Bořitą z Martinic i Vilémem Slavatą z Chlumu padł ofiarą defenestracji praskiej[12]. Fabricius natychmiast po tym opuścił Pragę i udał się do Wiednia

Po bitwie na Białej Górze został mianowany radnym, wiceszambelanem, szeryfem regionu Mladá Boleslav i członkiem kilku innych rad[12]. Otrzymał także kilka nowych posiadłości w Pradze i regionie Mělník. Jego nazwisko przedłużono następnie o przydomek Hohenfall[13].

Zmarł w 1632 i pochowany został w kościele św. Jakuba w Pradze.

Przypisy

  1. ↑ Kilián 2005 ↓, s. 14.
  2. ↑ Kilián 2005 ↓, s. 11.
  3. ↑ Kilián 2005 ↓, s. 13.
  4. ↑ Kilián 2005 ↓, s. 18.
  5. ↑ Kilián 2005 ↓, s. 19.
  6. ↑ Kilián 2005 ↓, s. 20.
  7. ↑ Kilián 2005 ↓, s. 21.
  8. ↑ Kilián 2005 ↓, s. 22.
  9. ↑ Kilián 2005 ↓, s. 24.
  10. ↑ Kilián 2005 ↓, s. 25.
  11. ↑ a b Kilián 2005 ↓, s. 26.
  12. ↑ a b c Jan KILIÁN: Filip Fabricius z Rosenfeldu a Hohenfallu [online], Dějiny a současnost [dostęp 2024-01-27] .
  13. ↑ Fabricius z Rosenfeldu a Hohenfallu, Filip [online], data.cerl.org [dostęp 2024-01-27] .

Bibliografia

  • JanJ. Kilián JanJ., Filip Fabricius z Rosenfeldu a Hohenfallu : život, rod a dílo defenestrovaného sekretáře, Veduta, 2005, ISBN 80-86829-09-X, OCLC 320478539 .
  • Arnošt Denis: Konec samostatnosti české. Praga: 1932.
  • Jan Kilián: Podkomoří a zámecký hejtman na cestách. Komparace pracovních a jiných výjezdů Filipa Fabricia a Martina Pruška z Prušova v letech 1611 – 1632. Univerzita Pardubice, 2007.


  • ISNI: 0000000055457578
  • VIAF: 6137360
  • LCCN: no2007106646
  • GND: 133946118
  • NKC: xx0039537