Franciszka Amboise
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 28 września 1427 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 4 listopada 1485 | ||
| Czczona przez | |||
| Beatyfikacja | 16 lipca 1863 | ||
| |||
 | |
| księżna Bretanii | |
| Okres | od 17 lipca 1450 |
|---|---|
| Jako żona | |
| Dane biograficzne | |
| Ojciec | Ludwik d'Amboise |
| Matka | Marie-Louise de Rieux |
| Mąż | |
Franciszka d'Amboise (ur. 28 września 1427 w Thouars; zm. 4 listopada 1485 w Nantes[1]) – francuska Błogosławiona Kościoła katolickiego[1], księżna Bretanii jako żona Piotra II Bretońskiego.
Życiorys
Była córką Ludwika d'Amboise, księcia Talmont i Marie-Louise de Rieux. W czasie wojny stuletniej jej matka wyjechała z nią i schroniła się na dworze księstwa Bretanii w Vannes, a następnie niedaleko Nantes[2].
W 1430 roku została zaręczona z księciem Piotrem II Bretońskim[1]. Wówczas Franciszka została oddana pod opiekę przyszłej teściowej — Joanną — siostrą króla Francji Karola VII. Kobieta charakteryzowała się wyjątkową pobożnością, którą zaszczepiła we Franciszce[2].
W 1442 roku odbył się ślub Franciszki i Piotra. Zamieszkali wówczas na zamku Guincamp[2]. Początki małżeństwa były ciężkie, gdyż kobieta była źle traktowana przez męża, który miał ponure usposobienie i był zazdrosny[1]. Łagodność i silna wola z czasem pozwoliły Franciszce zmienić zachowanie męża, który zaczął pomagać jej w pracy charytatywnej. W 1450 roku zmarł brat Piotra, w wyniku czego odziedziczył księstwo Bretanii jako Piotr II został koronowany w Rennes. Wraz z żoną rozszerzyli działalność charytatywną na całe księstwo[2].
Swój majątek przeznaczyła na dzieło powstającego konwentu klarysek w Nantes, a także wspomagała klasztor dominikański w tej samej miejscowości. Brała także udział w przygotowaniach do kanonizacji św. Wincentego Ferrera, którego żywot poznała dzięki teściowej[2].
Piotr zmarł nagle 22 września 1457 roku[1]. Para nie miała dzieci, dlatego też Franciszka postanowiła, że swoje życie poświęci Bogu. Wstąpienie do klasztoru musiała odłożyć w czasie, gdyż byłą związana obowiązkami w służbie księstwu oraz planowano jej ożenek z królem Ludwikiem XI, któremu jednak odmówiła[2]. Ostatecznie Franciszka uposażyła pierwszy we Francji żeński konwent karmelitański w Bondon. Patronkami nowego konwentu zostały Trzy Marie. W 1468 roku Franciszka rozpoczęła tam nowicjat, a rok później złożyła święcenia. W 1477 r. Franciszka założyła nowy konwent w Couëts pod wezwaniem Naszej Pani[2].
Franciszka zmarła 4 listopada 1485 roku mając 58 lat.
Została beatyfikowana przez papieża Piusa IX w dniu 16 lipca 1863 roku[1].
