Frederick Forsyth

Data i miejsce urodzenia

25 sierpnia 1938
Ashford

Narodowość

angielska

Język

angielski

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła

Dzień Szakala
Akta Odessy
Diabelska alternatywa
Czwarty protokół

Nagrody

Nagrody im. Edgara Allana Poe: 1972 Dzień Szakala
Martin Beck Award: 1972 Dzień Szakala

Multimedia w Wikimedia Commons

Cytaty w Wikicytatach

Strona internetowa

Frederick Forsyth (ur. 25 sierpnia 1938 w Ashford) – brytyjski pisarz powieści sensacyjnych i thrillerów.

Młodość, wykształcenie, praca dziennikarska, współpraca z wywiadem

Urodził się w bogatej mieszczańskiej rodzinie. Uczył się w Tonbridge, rozpoczął też studia na Uniwersytecie Granady (Hiszpania), ale szybko je przerwał, by poświęcić się swojemu największemu hobby – lotnictwu. Gdy miał 17 lat, uzyskał licencję pilota, a dwa lata później został jednym z najmłodszych pilotów w historii RAF, gdzie służył w latach 1956–1958. Następnie został reporterem w małej lokalnej gazecie w Norfolk, w której pracował przez 3,5 roku, aż do 1961, kiedy został zatrudniony w agencji prasowej Reutera. Najpierw pracował w Paryżu i Berlinie (NRD) – zebrane informacje wykorzystał w późniejszych książkach: Dzień Szakala i Akta Odessy, także w ówczesnej Czechosłowacji i na Węgrzech. W 1965 przeszedł do BBC i został asystentem korespondenta wojennego. W 1967 udał się do Afryki, gdzie trwał konflikt zbrojny między Nigerią a Biafrą. Zaprzyjaźnił się tam z przywódcą secesjonistów, generałem Chukwuemeke Ojukwu, zwanym „Emeka”. W 1968 zakończył współpracę z BBC (oskarżano go o brak obiektywizmu) i wrócił do Biafry jako tzw. wolny strzelec, relacjonował przebieg wydarzeń dla „Daily Express”, „Evening Standard” i magazynu „Time”.

W Biafrze, w czasie wojny z Nigerią, został też agentem brytyjskiego wywiadu MI-6, do czego przyznał się po prawie 50 latach. Później pracował dla wywiadu w Rodezji Południowej. W NRD w Dreźnie nawiązał kontakt z radzieckim pułkownikiem i odebrał od niego przesyłkę pod przepierzeniem w toalecie, nigdy nie ujrzawszy jego twarzy. Jego ostatnim zadaniem jako agenta było sprawdzenie dalszych losów południowoafrykańskiej broni atomowej na wypadek przekazania władzy przez białych czarnej większości^[1].

Twórczość literacka

Z tym tematem związana jest kategoria: Twórczość Fredericka Forsytha.

W 1969 napisał książkę, a właściwie reportaż o wojnie w Biafrze pt. The Biafra Story (polski tytuł: Słowo białego człowieka). Dwa lata później, w 1971, ukazała się powieść Dzień Szakala (The Day of the Jackal), opowiadająca o zamachu na Charles’a de Gaulle’a. Stała się światowym bestsellerem i zapoczątkowała niesłabnącą popularność twórczości Fredericka Forsytha na świecie.

Dzień Szakala (The Day of the Jackal, 1971)
Akta Odessy (The Odessa File, 1972)
Psy wojny (The Dogs of War, 1974)
Pasterz (The Shepherd, 1975) – wydana jako samodzielna pozycja, dołączona również do zbioru pt. Czysta robota
Diabelska alternatywa (The Devil's Alternative, 1979)
Czysta robota (No Comebacks, 1982) – zbiór opowiadań – nowe wydanie pt. Wet za wet
Emeka (1982 – biografia i wspomnienie o generale Ojukwu, niewydana w Polsce)
Czwarty protokół (The Fourth Protocol, 1984)
Negocjator (The Negotiator, 1989)
Fałszerz (The Deceiver, 1991) – nowe wydanie pt. Dezinformator
Pięść Boga (The Fist of God, 1994)
Ikona (The Icon, 1996)
Upiór Manhattanu (The Phantom of Manhattan, 1999)
Weteran (The Veteran, 2001) – zbiór opowiadań
Mściciel (The Avenger, 2003)
Afgańczyk (The Afghan, 2006)
Kobra (The Cobra, 2010)
Czarna lista (The Kill List, 2013)
Fox (The Fox, 2018)

W 1991 wydał antologię najlepszych, jego zdaniem, opowiadań lotniczych Great Flying Stories, w której zamieścił również swoje opowiadanie Pasterz (znane w Polsce ze zbioru Czysta robota). W 2001 ukazała się autoryzowana biografia Forsytha pt. A Matter of Protocol napisana przez Craiga Cabella.

Charakterystyczne dla Forsytha jest posługiwanie się w powieściach stylem dziennikarskim. Dzięki temu zabiegowi czytelnik odczuwa wrażenie, jakby to co czytał, było swego rodzaju reportażem, relacją. Wiele wydarzeń, o których Frederick Forsyth pisze w swojej książce zdarzyło się naprawdę, wiele osobistości istnieje w rzeczywistym świecie. Sposoby przemytu broni, substancji wybuchowych, prania brudnych pieniędzy, manipulacji ludźmi opisuje w drobnych szczegółach. Jego opowiadania mogłyby z powodzeniem służyć jako podręcznik przeprowadzania zamachu czy porwania (np. Dzień Szakala zawiera bardzo dokładne informacje dotyczące zdobywania nowej tożsamości, Psy wojny – zawierają również bardzo dokładny – chociaż fikcyjny – opis planu i realizacji przeprowadzenia zamachu na jedno z państw afrykańskich).

W okresie PRL w Polsce wydano tylko Dzień Szakala, zbiór No Comeback (pt. Czysta robota) oraz Psy wojny w wersji okrojonej. Pozostałe powieści nie mogły się ukazać, gdyż przedstawiały negatywny obraz Związku Radzieckiego lub pozytywny obraz państwa Izrael. Zostały wydane w większości już w warunkach wolności słowa po 1989.

Ekranizacje

Z tym tematem związana jest kategoria: Filmowe adaptacje utworów Fredericka Forsytha.

Kilka powieści zostało zekranizowanych (Dzień Szakala dwukrotnie).

Poglądy polityczne, życie osobiste

Forsyth określa się, zwłaszcza w kwestii poglądów politycznych, jako konserwatysta, jest zdeklarowanym przeciwnikiem Unii Europejskiej. Uważany za jednego z najbogatszych pisarzy świata, mieszka w ekskluzywnej rezydencji pod Londynem (Hertfordshire), jest również właścicielem zamku w Irlandii (Enniskerry). Mówi płynnie po francusku, niemiecku, rosyjsku i hiszpańsku i wiele podróżuje po Europie, Bliskim Wschodzie i Afryce.