Giovanni Girolamo Morone

Giovanni Girolamo Morone
Kardynał biskup
Ilustracja
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

25 stycznia 1509
Mediolan

Data i miejsce śmierci

1 grudnia 1580
Rzym

Miejsce pochówku

Rzym

Dziekan Kolegium Kardynalskiego
Okres sprawowania

1570–1580

Biskup Modeny
Okres sprawowania

1531–50 i 1564–71

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Kreacja kardynalska

2 czerwca 1542
Paweł III

Kościół tytularny

S. Vitale
S. Stefano al Celio
S. Lorenzo in Lucina
S. Maria in Trastevere

Multimedia w Wikimedia Commons

Giovanni Girolamo Morone (ur. 25 stycznia 1509 w Mediolanie, zm. 1 grudnia 1580 w Rzymie) – włoski duchowny, kardynał.

Życiorys

Pochodził z Mediolanu, był synem wielkiego kanclerza księstwa Mediolanu Girolamo Morone. Biskup Modeny 1531–50 i 1564–71. W latach 1536–1542 kilkakrotnie przebywał w Niemczech jako papieski wysłannik, z zadaniem promowania idei soboru powszechnego. W 1542 papież Paweł III mianował go kardynałem prezbiterem S. Vitale, a następnie powierzył mu oraz dwóm innym kardynałom prowadzenie obrad Soboru Trydenckiego. Legat w Bolonii 1544–48. W 1550 papież Juliusz III mianował go członkiem 10-osobowej komisji kardynalskiej ds. reformy Kościoła. Biskup Novary 1552–60. Był przyjacielem i protektorem św. Ignacego Loyoli, założyciela zakonu jezuitów. W 1552 współtworzył Collegium Germanicum. W styczniu 1555 mianowany legatem i nuncjuszem papieskim w Niemczech, w marcu jednak musiał wracać do Rzymu na konklawe.

Umiarkowanie kardynała wobec reformacji naraziło go na podejrzenia o sprzyjanie heretykom. Nowy (od 23 maja 1555) papież Paweł IV, poprzednio Wielki Inkwizytor, oskarżył kardynała Morone o herezję luterańską i w maju 1557 wtrącił go do więzienia. Prowadzenie procesu powierzono kardynałowi Ghisleri (późniejszy papież Pius V), który po drobiazgowych przesłuchaniach uznał go za niewinnego. Mimo to pozostał w więzieniu aż do śmierci Pawła IV w 1559. Bulla Pawła IV Cum ex Apostolatus Officio, uznająca za nieważny wybór heretyka na papieża, został wydana właśnie z myślą o kardynale Morone, był on bowiem uważany za papabile.

Następca Pawła IV, Pius IV, na konsystorzu w marcu 1560 ostatecznie oczyścił Morone z wszelkich zarzutów i mianował go kardynałem biskupem, najpierw Albano (1560–61), potem Sabiny (1561–62), Palestriny (1562–64), Frascati (1564–65) i Porto (1565–70). Legat na Soborze Trydenckim 1563 i w Niemczech 1564 Uczestniczył w Konklawe 1565–1566 jako subdziekan św. Kolegium, był bliski wybrania na papieża. Biskup Ostia e Velletri i dziekan Kolegium Kardynalskiego od 1570 roku. Legat papieski w Genui 1575 i na Sejmie Rzeszy w Ratyzbonie w 1576. Pełnił funkcje protektora Austrii, Anglii, Irlandii, Abisyńczyków (od 1560) i zakonu cystersów wobec Stolicy Apostolskiej.

Zmarł w Rzymie w wieku 71 lat. Pochowano go w kościele Santa Maria sopra Minerva. Był jednym z wybitniejszych przedstawicieli Kościoła w okresie reformacji.

Bibliografia

  • Giovanni Girolamo Morone
  • p
  • d
  • e
Lata 1130–1378
Obediencja „rzymska”
Obediencja „awiniońska”
Obediencja „pizańska”
Lata 1415–1503
Lata od 1503
  • p
  • d
  • e
Prefekci
Kongregacji Soborowej
Prefekci Kongregacji
ds. Duchowieństwa
Prefekci Dykasterii
ds. Duchowieństwa
  • ISNI: 0000000061326662
  • VIAF: 49233634
  • LCCN: n85383594
  • GND: 11873699X
  • LIBRIS: khwz09k328n7rbq
  • BnF: 119639307
  • SUDOC: 027641090
  • SBN: UBOV135389
  • BNE: XX1778004
  • NTA: 069480206
  • PLWABN: 9810535354705606
  • NUKAT: n2018262322
  • J9U: 987007286659905171
  • LIH: LNB:Bh/+;=BV