Giuseppe Beltrami
| Kardynał prezbiter | |||
 | |||
| |||
| Kraj działania | Włochy | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 17 stycznia 1889 | ||
| Data i miejsce śmierci | 13 grudnia 1973 | ||
| Internuncjusz w Holandii | |||
| Okres sprawowania | 1959–1967 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 5 marca 1916 | ||
| Nominacja biskupia | 20 lutego 1940 | ||
| Sakra biskupia | 7 kwietnia 1940 | ||
| Kreacja kardynalska | 26 czerwca 1967 | ||
| Kościół tytularny | S. Maria Liberatrice al Monte Testaccio | ||
| |||
| Data konsekracji | 7 kwietnia 1940 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Luigi Maglione | ||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Gabriele Vettori | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Giuseppe Beltrami (ur. 17 stycznia 1889 w Fossano, zm. 13 grudnia 1973 w Rzymie) – włoski kardynał i dyplomata papieski.
Życiorys
Ukończył seminarium w Fossano, a także Ateneum "S. Anselmo" w Rzymie, gdzie uzyskał doktoraty z teologii i prawa kanonicznego. Kształcił się też na Królewskim Uniwersytecie Rzymskim. 5 marca 1916 otrzymał święcenia kapłańskie. W czasie I wojny światowej służył jako kapelan. Od roku 1923 był pracownikiem Biblioteki Watykańskiej. W latach 1926-1940 pracownik Sekretariatu Stanu. Jednocześnie był członkiem Kongregacji ds. Obrzędów, zajmował się tam beatyfikacjami i kanonizacjami.
20 lutego 1940 otrzymał nominację na nuncjusza w Gwatemali i Salwadorze ze stolicą tytularną Damasco. Sakry udzielił mu kardynał Sekretarz Stanu Luigi Maglione. Kolejnymi jego placówkami były: Kolumbia (1945-1948), Liban (1950-1959) i Holandia (1959-1967), gdzie był internuncjuszem. Na konsystorzu z czerwca 1967 otrzymał biret kardynalski. Zmarł w Rzymie i pochowany został w katedrze w Fossano.
Bibliografia
- Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
- Catholic-Hierarchy
- p
- d
- e
|
