Gundomar

Nie mylić z: królami Burgundów Godomarem (407–411) i Godomarem II (523–534).

Gundomar, czasami numerowany jako Gundomar I lub II lub nazywany Godomar (zm. prawdopodobnie w 486) – król Burgundów w Vienne od 473 roku do śmierci. Syn Gunderyka, siostrzeniec Rycymera. Po śmierci stryja Chliperyka I objął władzę w formie tetrarchii z braćmi Gundobadem (w Lyonie), Chilperykiem II (w Valence) i Godigisel (w Genewie), samemu wchodząc w posiadanie dzielnicy z Vienne. Pierwszy z braci dążył jednak do wyeliminowania pozostałych, a Gundomar okazał się jego pierwszą ofiarą (według jednej z wersji zmarł w 486; według innej już w 476/7 zarówno Gundomar, jak i Chilperyk II nie żyli). Po wyeliminowaniu braci Gundobad objął samodzielne rządy[1]. O czasach jego panowania opowiadają właściwie jedynie pisma Grzegorza z Tours.

Przypisy

  1. ↑ Bruno Dumezil: Chrześcijańskie korzenie Europy. Kęty: Wydawnictwo Marek Derewiecki, 2008, s. 397-401. ISBN 978-83-89637-85-7.
  • p
  • d
  • e
Królowie Burgundów
(do 534)
  • Gebicca (?–407)
  • Godomar I (407–411)
  • Giselher (407–411)
  • Gunther (407–436)
  • Gunderyk (436–473)
  • Chilperyk I (473–480)
  • Gundobad (w Lyonie) (473–516)
  • Chilperyk II (w Valence) (473–493)
  • Gundomar (w Vienne) (473–486)
  • Godigisel (w Genewie) (473–486)
  • Zygmunt I Święty (516–523)
  • Godomar II (523–534)
Królowie Burgundii
w Państwie Franków
(534–855)
Merowingowie
Karolingowie
Królowie Górnej Burgundii
(855–933)
Karolingowie
Welfowie
  • Rudolf I (888–912)
  • Rudolf II (912–933)
  • 933 – zjednoczenie Burgundii
Królowie Dolnej Burgundii
(Prowansji)
(855–933)
Karolingowie
Bosonidzi
  • Boson I (879–887)
  • Ludwik IV Ślepy (887–928)
  • Hugo I (regent: 905–928. król: 928–933)
  • 933 – zjednoczenie Burgundii
Królowie Burgundii (Arelat)
(933–XIV w.)
Welfowie
  • Rudolf II (933–937)
  • Konrad I Spokojny (937–993)
  • Rudolf III Próżniak (993–1032)
dynastia
salicka