Gustaw Kamieński
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 5 kwietnia 1848 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 31 stycznia 1930 | ||
| Zawód, zajęcie | pisarz, inżynier | ||
| |||
Gustaw Kamieński ps. Gamaston (ur. 5 kwietnia 1848 w Siedlcach, zm. 31 stycznia 1930 w Warszawie) – polski pisarz nowelista, inżynier technolog budownictwa.
Życiorys
W 1870 ukończył Petersburski Państwowy Instytut Technologiczny[1]. Z wykształcenia był inżynierem budownictwa, specjalizował się w produkcji cementu. Należał do grupy założycieli Stowarzyszenia Techników Polskich (powstałego w 1874 jako Klub Techniczny)[2]. Pełnił funkcję prezesa Koła Żelbetników, które działało przy tym Stowarzyszeniu[3].
Pisarstwo było jego zamiłowaniem, któremu oddawał się w wolnym czasie. Przyjął pseudonim Gamaston, który stworzył łącząc łacińskie i angielskie określenie słowa kamień[4]. Był dramaturgiem, tworzył prozę. Jego twórczość w dwudziestoleciu była bardzo modna, wiele z jego utworów komediowych przeniesiono na deski teatralne. Ponieważ nowele nie ukazywały się w formie książkowej, a jedynie publikowano je w odcinkach w warszawskiej prasie, więc po 1945 szybko zostały szybko zapomniane. Przyczyniły się do tego również przemiany społeczne i realia życia zupełnie odmienne od tych, które opisywał Gamaston.
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 39-6-14/15)[5]. Jego nagrobek-mauzoleum w formie egipskiej mastaby zaprojektował Bolesław Łęgiewicz[6].
Twórczość
- Fata Morgana
- Fotografie bez retuszu
- Lamparcie życie
- Białe róże i inne nowele
- Ogon królewskiego konia
- Lazurowe zaślubiny
- Czarna zagadka
- Wiara... Nadzieja... Miłość...
- Pierścionek Maryli
Przypisy
- ↑ Księga pamiątkowa inżynierów technologów Polaków wychowańców Instytutu Technologicznego w Petersburgu : (w rocznicę stulecia uczelni), Warszawa , 1933, s. 90.
- ↑ Sztafeta, Książka o polskim rozwoju pochodzie gospodarczym, J.Koziar, Wrocław 2010 s. 57. [dostęp 2011-01-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-13)].
- ↑ Historia Przeglądu Technicznego
- ↑ Spacerownik 2007, Egipskie symbole, T.Urzykowski, J.S. Majewski, Gazeta Wyborcza 29 października 2007
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: GUSTAW KAMIEŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-07] .
- ↑ Jerzy S. Majewski. Album warszawski. Stare Powązki (kw. 39, rz. 6). „Stolica”, s. 72, marzec-kwiecień 2024.
Bibliografia
- Jerzy Waldorff: Cmentarz Powązkowski w Warszawie. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
- Jan Tomkowski: Słownik pisarzy polskich. Warszawa: Bertelsmann Media, 2002, s. 98. ISBN 83-7311-294-4.
Linki zewnętrzne
- Utwory Gustawa Kamieńskiego w bibliotece Polona
Kontrola autorytatywna (osoba):
- PWN: 3919609
