Hans Aanrud

Hans Aanrud

Data i miejsce urodzenia	3 września 1863 gmina Vestre Gausdal
Data i miejsce śmierci	11 stycznia 1953 Oslo
Narodowość	norweska
Język	bokmål
Dziedzina sztuki	literatura
Multimedia w Wikimedia Commons

Hans Aanrud (ur. 3 września 1863 w gminie Vestre Gausdal, zm. 11 stycznia 1953 w Oslo) – norweski prozaik, autor literatury dziecięcej i chłopskiej tworzący w języku bokmål^[1].

Pochodził z rodziny chłopskiej. W 1882 osiadł w Kristianii, gdzie studiował prawo i filozofię, a w latach 1911–1923 był doradcą Teatru Narodowego. Pisał nowele i opowiadania. Współredagował czasopismo „Tidssignaler”, do którego pisał artykuły na temat funkcji wychowawczej teatru^[1].

Jego twórczość dla dzieci ukazała się w języku polskim w przekładach Rozalii Bernsztajnowej i Janiny Mortkowiczowej^[1].

Wybrana twórczość

(opracowano na podstawie materiału źródłowego^[1])

• Fortællinger (zbiór opowiadań, 1891)
• Fra Svipop til Venaasen (zbiór opowiadań, 1882)
• En Vinternat og andre Fortællinger (zbiór nowel poetyckich, 1896)
• Storkarr (zbiór opowiadań dla dzieci, 1896)
• Historia o Cesi sierotce (oryg. Sidsel Sidsæaerk, zbiór opowiadań dla dzieci, 1903)
• Smaaf (zbiór opowiadań dla dzieci, 1906)
• Wyprawa do słońca (oryg. Solve Solfeng, zbiór opowiadań dla dzieci, 1910)
• Trylogia komedii satyrycznych:
  • Storken (1885)
  • Høoit til Hest (1901)
  • Hanen (1906)

Przypisy