Henryk Kroszczor
| Data urodzenia | 16 czerwca 1895 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 10 lipca 1979 | ||
| Zawód, zajęcie | historyk, publicysta | ||
| |||
Henryk Kroszczor (ur. 16 czerwca 1895, zm. 10 lipca 1979 w Warszawie) – polski historyk, publicysta i działacz społeczny żydowskiego pochodzenia.
Życiorys
Przed II wojną światową pełnił funkcję dyrektora administracyjnego Szpitala Dziecięcego Bersohnów i Baumanów w Warszawie. Po wybuchu wojny został przesiedlony do getta warszawskiego, gdzie pracował jako intendent tamtejszego szpitala. Po zakończeniu wojny był dyrektorem administracyjnym przy Centralnym Komitecie Żydów Polskich. Potem pracował w różnych instytucjach gospodarczych.
Jego pasją była ochrona cmentarzy żydowskich w Polsce. Na łamach „Fołks Sztyme” i „Biuletynu Żydowskiego Instytutu Historycznego” opublikował wiele życiorysów i monografii instytucji żydowskich. Pochowany jest na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 10, rząd 6)[1].
Żonaty z Rachelą z domu Kokiet (1899-1966), która była doktorem medycyny, położnikiem i ginekologiem.
Przypisy
- ↑ Cmentarze m. st. Warszawy. Cmentarze żydowskie. Warszawa: Rokart, 2003. ISBN 83-916419-3-7.
Bibliografia
- Henryk Kroszczor: Cmentarz Żydowski w Warszawie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 17. ISBN 83-01-04304-0.
- Jan Jagielski: Przewodnik po cmentarzu żydowskim w Warszawie przy ul. Okopowej 49/51. Z. 1, Kwatery przy Alei Głównej. Warszawa: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami. Społeczny Komitet Opieki nad Cmentarzami i Zabytkami Kultury Żydowskiej w Polsce, 1996, s. 15-16. ISBN 83-90-66296-5.
