Hugo Pratt

Ten artykuł od 2010-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Hugo Pratt (urodzony jako Ugo Eugenio Prat, ur. 15 czerwca 1927 w Rimini, Włochy, zm. 20 sierpnia 1995 w Grandvaux, Szwajcaria) – włoski twórca komiksowy, który połączył wszechstronne badania historyczne z talentem narratorskim w najsłynniejszej ze swych serii komiksowych – „Corto Maltese” – i w innych dziełach. Uhonorowany zaproszeniem do Will Eisner Award Hall of Fame (Galerii Sław Nagrody Eisnera) w 2005 roku.

W 1946 r. został członkiem tzw. Grupy Weneckiej wraz z Fernando Carcupino, Dino Battaglia i Damiano Damiani.

Życiorys

Urodzony w Rimini we Włoszech. Jego rodzicami byli mediolańczyk Rolando Prat (ur. 20 marca 1907) i Evelina Genero. Większość dzieciństwa spędził w Wenecji w kosmopolitycznym środowisku rodzinnym. Dziadek od strony ojca był katolikiem o korzeniach angielskich i prowansalskich. Babcia od strony matki była z pochodzenia marranką, druga babcia była pochodzenia tureckiego. Był spowinowacony również z aktorem brytyjskim Borysem Karloffem (urodzonym jako William Henry Pratt). Hugo Pratt uważał siebie za wenecjanina, co przejawia się także w jego twórczości.

W 1937 roku wraz z matką dziesięcioletni Pratt przeniósł się do Abisynii (dziś Etiopia) by dołączyć do ojca, fanatycznego wyznawcy Benito Mussoliniego, który jako członek Milicji Faszystowskiej pełnił służbę jako przygraniczny milicjant i był zaangażowany w okupację Etiopii przez włoskie wojska po dwuletniej wojnie włosko-abisyńskiej lat 1935–1936^[1]. Z wybuchem II wojny światowej Hugo w wieku 13 lat przystąpił do milicji kolonialnej. Mówił potem o sobie: „byłem najmłodszym żołnierzem Mussoliniego.” W 1941 roku podczas brytyjskiej ofensywy ojciec Hugo trafił do niewoli, gdzie zachorował i zmarł w lipcu 1942 roku. Hugo z matką byli internowani w obozie Dire Daua, gdzie czekali na repatriację do Włoch. To tam zetknął się z komiksami, które kupował od strażników obozowych. M.in. z powodu obozowego zakazu fotografowania nastoletni Hugo sam zaczął rysować świat dookoła. Mówił potem: „nauczyłem się rysować w Etiopii”. Jego rysunki oddawały rzeczywistość obozową, ale też przyczyniły się do fascynacji uniformami militarnymi oraz insygniami, co znalazło wyraz w wielu jego późniejszych pracach.

W styczniu 1942 Wielka Brytania i Etiopia podpisały traktat w Addis Ababa, który umożliwił ewakuację ok. 10 000 cywilów włoskich z Etiopii. Włoski rząd wysłał cztery włoskie statki do Berbery w Somali Brytyjskim. Po wojnie Pratt wrócił do Wenecji gdzie w 1946 roku wszedł w skład tzw. Grupy Weneckiej. Ich komiksowy magazyn Asso di Picche(inne języki), który wyszedł początkowo w 1945 jako Albo Uragano koncentrował się na historiach przygodowych. Magazyn przyniósł członkom Grupy Weneckiej sukces i dał im rozgłos szczególnie w Argentynie. Z tego też powodu Hugo Pratt przeniósł się i przebywał w latach 1949–1962 w Buenos Aires, gdzie kierował wydawnictwem Abril. Tam też powstały jego pierwsze komiksy i uczył rysunku w Escuela Panamericana de Arte.

Po powrocie do Włoch w 1962 roku zajął się tworzeniem komiksów. Od 1967 roku powstawała seria o marynarzu-awanturniku Corto Maltese (12 albumów; po polsku wydaje tę serię wydawnictwo Post i Egmont Polska). Inny znany cykl autorstwa Pratta to „Gli Scorpioni del Deserto” (Skorpiony pustyni). We współpracy z przyjacielem, Milo Manarą stworzyli album Indiańskie lato (po polsku wydał go Egmont Polska).

W twórczości Pratta widoczne są cytaty z powieści Hermana Melville’a, Josepha Conrada, Jamesa Fenimore Coopera, Jacka Londona czy komiksów Willa Eisnera.

Dorobek literacki

Asso di Picche (1945–1949)
El Sargento Kirk (1953–1959), napisana przez by Héctora Oesterhelda
Ticonderoga (1957–1958), napisana przez Héctora Oesterhelda
Ernie Pike (1957–1959), napisana przez Héctora Oesterhelda
Ann y Dan (Anna nella giungla, Ann of the Jungle, Ann de la jungle, 1959)
Capitan Cormorant (1962)
Fort Wheeling (1962)
Fanfulla (1965–1968), napisana przez Milo Milani (wydanie polskie 2017)
Corto Maltese (1967–1992) (wydanie polskie 2004–2011; 2017)
Gli scorpioni del deserto – Skorpiony pustyni, The Scorpions of the Desert (1969–1992)
Sven – L’homme des Caraïbes (1976)
La macumba du Gringo (1977)
À l’Ouest de l’Éden (1978)
Jesuit Joe (1980)
Tutto ricominciò con un’estate indiana (Indiańskie lato), 1983, z Milo Manara (wydanie polskie 2006)
Cato Zulu (1984-88)
El Gaucho (1991), z Milo Manara (wydanie polskie 2007)
Saint-Exupéry – le dernier vol (1994)
Morgan (1995)