Iwona Siwek-Front

Iwona Siwek-Front
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1967
Kraków

Dziedzina sztuki

plastyka
malarstwo
rysunek
film animowany
komiks

Ważne dzieła
  • Profesor V. Mózg Krakowa (portret Jerzego Vetulaniego)[1]
  • Przez botox nie pójdziesz do raju
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Iwona Siwek-Front (ur. 5 kwietnia 1967 w Krakowie) – polska artystka, plastyczka, malarka, rysowniczka i autorka filmów animowanych oraz komiksów i murali tworzonych w stylu neo-dada i neo-ekspresjonizmu. Członkini Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych. Od początku lat 90. prowadzi tworzone w konwencji komiksów Dzienniki Telewizyjne[2].

Życiorys

Urodziła się w Krakowie jako córka malarza Mariana Siwka i projektantki wnętrz Heleny Siwek z domu Zawadzkiej. Ukończyła I Liceum Ogólnokształcące im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie w 1988. Studiowała na Wydziale Grafiki krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1989–1994, uczęszczając do pracowni drzeworytu Franciszka Bunscha i filmu animowanego Jerzego Kuci i Krzysztofa Kiwerskiego.

W 1991 roku była stypendystką na Emily Carr University of Art and Design(inne języki) w pracowni filmu animowanego i video (współpraca z Davidem Rimmerem(inne języki)) w Vancouver. W 2009 obroniła tytuł doktora sztuk w Katedrze Intermediów (obecnie Wydział Intermediów) krakowskiej ASP na podstawie pracy Semiosfera mojego miasta. Notatki.

Twórczość

Iwona Siwek-Front tworzy w estetyce komiksu i nowej ekspresji, skupiając się na zagadnieniach społecznych. Odnosi się również do synkretyzmu artystyczno-naukowego. Prace skupione wokół tematyki praw kobiet, wolności i niezależności człowieka charakteryzuje szczerość i odwaga. Jej twórczość wyróżnia się niepowtarzalnym stylem osadzonym w konwencji neoekspresjonizmu z nawiązaniami do młodopolskiej bohemy. Każde dzieło opatrzone jest dokładną datą, godziną i temperaturą powietrza[3], co odsyła do praktyki artystycznej Witkacego.

Wpływ na twórczość artystki miała przyjaźń z prof. Jerzym Vetulanim. Pod wpływem znajomości powstały cykle: Neurony (2010), Mózg (2015), Marsz pod prąd (2015). W 2017 roku Iwona Siwek-Front zadedykowała prof. Jerzemu Vetulaniemu wystawę Baba lukrowana swobodna (Małopolski Ogród Sztuki w Krakowie, Teatr Słowackiego)[4]. Po śmierci Vetulaniego namalowała cykl prac Ucieczka V. Jest autorką portretu Jerzego Vetulaniego Mózg Krakowa (2011), który był publikowany w wydawnictwach, periodykach oraz konferencjach naukowych.

Wybrane wystawy zbiorowe z lat 2017–2021

  • Współistnienie, Muzeum Podgórza, Kraków, 2021[5],
  • Iluminacja. Obrazowanie w książce, Biblioteka Jagiellońska, 2020[6][7],
  • #siwek2siwek, Galeria Pryzmat ZPAP, 2020[8],
  • Anioł i Baba, Hotel Rubinstein, 2019[9],
  • Krakowskie spotkania artystyczne. Dialogi, Pałac Sztuki, Kraków, 2019[10],
  • Mieszczanin, Kamienica Hipolitów, Muzeum Krakowa, 2019[11][12],
  • Rajskie ogrody/Art meeting, Tomaszowice, 2018[13][14],
  • Obraz i słowo. W kręgu poezji Nowohuckie Centrum Kultury, 2017[15],
  • Krakowskie spotkania artystyczne/Konfiguracje, 2017[16],

Wybrane wydarzenia

Atelier Iwony Siwek-Front przy ul. Wiślnej w Krakowie
  • 1993: producentka filmu-wywiadu ze Stanisławem Lemem w ramach „Projekt Atelier Europa” dla Ruhr Kulturzentrum (Dortmund).
  • 1994: Ein Film über nichts, pokaz filmu animowanego w Rote Fabrik w Zurichu oraz na Frauenfilmfestival(inne języki) Femme Totale w Dortmundzie
  • 1995: Galerie Sole 1, Museum Bergkamen, Niemcy, indywidualna wystawa grafiki, malarstwa i rysunku (zaproszenie pisarza Dietera Treecka)
  • 1995: producentka i tłumaczka przy realizacji filmu Muzyka Karpat (reż. Dennis Burke, zdj. David Rimmer, współpraca Zofia Majerczyk – Owczarek)
  • 1998: Muzeum Historyczne Miasta Krakowa, indywidualna wystawa malarstwa i rysunku, projekt Z pracowni naszych artystów
  • 2000: Galeria Kunen w Dülmen, Niemcy, kuratorka wystawy 10 artystów z Krakowa (m.in. Adam Wsiołkowski, Janina Kraupe-Świderska, Janusz Orbitowski).
  • 2000: Krzysztofory, Kraków, udział w wystawie Człowiek i Miasto (cykl: Zapiski z tygodnia)
  • 2001: Krzysztofory, Kraków, udział w wystawie Impresje francuskie (cykl: Wolę róż)
  • 2001: Galeria Sukiennice, była Galeria Związku Polskich Artystów Plastyków, Kraków, indywidualna wystawa rysunków, malarstwa i drzeworytów
  • 2002: Instytut Kultury Włoskiej, Warszawa i Kraków, wspólna wystawa z włoskim artystą Andreą Zago,Twarze/Ritratti
  • 2002: Galeria Instytutu Sztuki Pod Jaszczurami, Kraków, premiera szkiców Dzienniki telewizyjne
  • 2003: Galerii Ofoten, Narvik, Norwegia, indywidualna wystawa rysunków
  • 2004: Piwnica pod Baranami, Kraków, wystawa ilustracji tworzonych na żywo do tomiku wierszy Marka Wawrzyńskiego Na stronach (wiersze czytał Jan Nowicki, spotkanie prowadził Marek Pacuła)
  • 2007: Instytut Sztuki Klub pod Jaszczurami, Kraków, wystawa komiksów na metry O czym szumią baby
  • 2007: Galeria Lapidarium, Praga, Czechy, wystawa komiksów na metry O czym szumią baby w ramach Festiwalu Komiksów Kobieta w komiksie polskim
  • 2007: Galeria Artefactum, Wiesbaden, Niemcy, wystawa zbiorowa Scuriles z udziałem m.in. Krzysztofa Kiwerskiego i Leszka Misiaka
  • 2008: Centrum Sztuki Współczesnej Solvay, Kraków, wystawa Kwadrat Magiczny, instalacja Miasto
  • 2008: I Liceum im. Bartłomieja Nowodworskiego, Kraków, kurator wystawy zbiorowej Okiem Nowodworczyków, stworzonej z okazji 420-lecia powstania liceum (z udziałem m.in. Adama Wsiołkowskiego)
  • 2009: Festiwal Gier i Komiksów w Łodzi, wystawa prac z cyklu Moje komiksy na metry – Bar
  • 2010: Kulturzentrum Herenhoff an der Wein-Str., Neustadt, Niemcy, stypendium (artist in residence), opiekun artystyczny: Gustav Adolf Bahr(inne języki)
  • 2011: BP (Bolesław Polnar) Atelier, Opole, wystawa prac z cyklu Mieszanka krakowska[17]
  • 2012: Pałac Sztuki, Kraków, wystawa prac MojeMiastoNotatki, indywidualna wystawa obrazów i rysunków
  • 2012: Krakowski Festiwal Filmowy i Off Camera, pokaz filmów animowanych
  • 2013: Bar Vis-à-vis, Kraków, wystawa rysunków Baba w kruchcie połączona z koncertem Andrzeja Sikorowskiego
  • 2013: Galeria Pusta, Katowice, wystawa Przez botox nie pójdziesz do raju[18][19]
  • 2013: Atelier Iwony Siwek-Front, Kraków, Gadające głowy / Talking Heads, portret Mariana Siwka i rysunek Iwony Siwek-Front
  • 2014: Galeria Elektor, Mazowiecki Instytut Kultury, Warszawa, wystawa indywidualna Wyzwolone[20]
  • 2014: Centrum Kultury Żydowskiej, Kraków, udział w wystawie zbiorowej Portret artysty we wnętrzu
  • 2014: Nairobi, Kenia, prowadzenie autorskich warsztatów artystycznych The Wall z dziećmi ze slumsów Mathare[21]
  • 2015: Piwnica pod Baranami, kraków, wystawa obrazów i rysunków Mózg w Piwnicy towarzysząca Tygodniowi Mózgu w Krakowie[22][23][24]. Wernisaż otwierał Jerzy Vetulani.
  • 2015: Pałac Sztuki, Kraków, kurator wystawy prac Mariana Siwka To właśnie człowiek, powstała z okazji 34. rocznicy wprowadzenia stanu wojennego
  • 2016: Atelier Iwona Siwek-Front, Kraków, wystawa obrazów Inna miłość (kontynuacja prac o Mózgu)
  • 2016: Madagaskar, wyprawa naukowa, ilustratorka opracowań naukowych
  • 2017: Baba lukrowana swobodna, Małopolski Ogród Sztuki, wystawa dedykowana Jerzemu Vetulaniemu[25]
  • 2017: Siwek Front Siwek. Społeczeństwo. Granica Czasu, Muzeum AK w Krakowie, wspólna wystawa prac, dialog międzypokoleniowy Mariana Siwka i córki[26]

Współpraca artystyczna

W latach 1994–2005 wykonywała czołówki, grafiki i filmy animowane dla OTV Kraków, TVN, TVP; autorka animowanych filmów edukacyjnych oraz rysunków dla fundacji ekologicznych i zajmujących się ochroną zdrowia. Robiła ilustracje do produkcji filmowych i publikacji Witolda Beresia i Artura „Barona” Więcka, do wydawnictw naukowych Jerzego Vetulaniego i prawniczych Jana Widackiego, a także projekty graficzne i teledyski animowane dla Roberta Gawlińskiego, lidera zespołu Wilki oraz Andrzeja Sikorowskiego. Stale współpracuje z czasopismem Lampa. Jej rysunki o Babie lukrowanej z duszą nieczystą są w wydawnictwie legendarnego krakowskiego baru Vis-a-Vis. Ilustrowała dla Playboya, Edukacji i Dialogu, Nowego Dziennika NY i portalu Polska Ma Sens oraz marki MaxMara. Wykonała plakaty dla Teatru Odwróconego.

Jej prace znajdują się w zbiorach m.in.: Muzeum Historycznego Miasta Krakowa, Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych (Kraków, Polska), Stadtmuseum (Bergkamen, Niemcy), XYLON (Winterhur, Szwajcaria).

Na podstawie prac Iwony Siwek-Front w 2015 roku powstała praca licencjacka w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Jagiellońskiego Hulaszczo-twórczy Kraków – życie nocne w klubie Piękny Pies[27]. W 2018 roku powstała praca magisterska w Instytucie Filologii Polskiej Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Pedagogicznego Współczesny artysta w ikonosferze miejskiej – na podstawie cyklu obrazów pt.Mózg Iwony Siwek-Front.

Przypisy

  1. ↑ Elżbieta Binswanger-Stefańska: Mózg Krakowa – prof. Vetulani na portrecie Iwony Siwek-Front. sofijon.pl, 3 listopada 2013. [dostęp 2014-10-27]. (pol.).
  2. ↑ Elżbieta Binswanger-Stefańska: A telewizor w domu jest? – Dzienniki Telewizyjne Iwony Siwek-Front. sofijon.pl, 14 listopada 2013. [dostęp 2015-02-09]. (pol.).
  3. ↑ O mnie | Siwek-Front [online] .
  4. ↑ Kraków. Wystawa prac krakowskiej artystki Iwony Siwek-Front [online], 2017 .
  5. ↑ Współistnienie [online], 2021 .
  6. ↑ Wokół książki/Iluminacja. Obrazowanie w książce, Biblioteka Jagiellońska, Kraków: ZPAP Kraków, 2020 .
  7. ↑ Wystawa „Iluminacja – obrazowanie w książce” z cyklu „Wokół książki” [online], 2020 [zarchiwizowane z adresu 2022-01-23] .
  8. ↑ Jeździec nie odchodzi, [w:] MateuszM. Moczulski MateuszM., Głos Plastyków, t. 2/2020, ZPAP Oddział Kraków, 2020, ISBN 978836607847 .
  9. ↑ WitoldW. Bereś WitoldW., Baba i Anioł, „Miesięcznik Kraków” (12(191)), 2019, ISSN 1733-0459 .
  10. ↑ Krakowskie spotkania artystyczne. Dialogi, ZPAP Oddział Kraków, 2019, ISBN 978-83-66078-20-8 .
  11. ↑ WitoldW. Bereś WitoldW., Czujny kołtun czy zacny mieszczanin?, „Miesięcznik KRAKÓW”, 5(174), 2019 .
  12. ↑ Mieszczanin, [w:] MichałM. Hankus MichałM., Przemieszczanie, 2019, ISBN 978-83-7577-314-9 .
  13. ↑ Rajskie Ogrody // Art Meeting Tomaszowice 2018 [online] .
  14. ↑ Rajskie Ogrody // Art Meeting, 2018, ISBN 978-83-66078-06-2 .
  15. ↑ Obraz i słowo... W kręgu poezji. NCK [online] .
  16. ↑ Krakowskie spotkania artystyczne/Konfiguracje, ZPAP Oddział Kraków, 2017, ISBN 978-83-947018-6-4 .
  17. ↑ „Mieszanka Krakowska” .. – Z balkonu na Wiślnej, „Blox.pl” [dostęp 2017-03-11] .
  18. ↑ Iwka, czyli magia i sens obrazu [online], Polska Ma Sens – Myślę. Pozytywnie. [dostęp 2017-03-11] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-30]  (pol.).
  19. ↑ Elżbieta Binswanger-Stefańska: Związek Sztuki ze Śmieciem – O sztuce Iwony Siwek-Front. sofijon.pl, 5 lutego 2013. [dostęp 2014-10-27]. (pol.).
  20. ↑ Elżbieta Binswanger-Stefańska: Wyzwolone / Die Befreiten / Liberate / The Liberated. sofijon.pl, 25 kwietnia 2014. [dostęp 2014-10-27]. (pol.).
  21. ↑ Elżbieta Binswanger-Stefańska: Sztuka w slumsach Nairobi – wywiad z Iwoną Siwek-Front i Piotrem Błachutem. sofijon.pl, 18 września 2014. [dostęp 2014-10-27]. (pol.).
  22. ↑ TVP Kraków. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-01)].
  23. ↑ Reportaż z wernisażu.
  24. ↑ Wywiad w Radiu Nowinki.
  25. ↑ Nicole Makarewicz: Baba lukrowana swobodna już do zobaczenia. Gazeta Krakowska, 20 marca 2017. [dostęp 2017-03-23].
  26. ↑ Dwa różne warsztaty, dwie wizje społeczeństwa… Marian Siwek i Iwona Siwek – Front na wystawie w Muzeum AK – Koło kultury – Kultura w Małopolsce – Audycje – Radio Kraków [online], radiokrakow.pl [dostęp 2019-04-04]  (pol.).
  27. ↑ BednarskaB. Justyna BednarskaB., Hulaszczo-twórczy Kraków-życie nocne w klubie Piękny Pies [online], 2015 .