Ja’ir Caban
Ja’ir Caban (hebr. יאיר צבן, ang.: Yair Tzaban, ur. 23 sierpnia 1930 w Jerozolimie) – izraelski polityk i aktywista lewicowy, w latach 1981–1996 poseł do Knesetu, w latach 1992–1996 minister absorpcji imigrantów.
Życiorys
W czasie wojny o niepodległość Izraela walczył w oddziałach Palmach. Był jednym z założycieli kibucu Cora. Przez wiele lat był nauczycielem w biednych dzielnicach Tel Awiwu. Działał w różnych partiach lewicowych. W 1981 i 1984 uzyskiwał mandat poselski z listy Koalicji Pracy
22 października 1984 wraz z Elazarem Granotem, Chajką Grossman, Amirą Sartani, Wiktorem Szem-Towem i Muhammadem Watadem opuścił Koalicję Pracy zakładając frakcję Mapam i pozostał w niej do końca kadencji[1].
Jako minister ds. absorpcji imigrantów (w latach 1992–1996) wystarał się o równy status przy imigracji do Izraela dla żydów reformowanych i konserwatywnych. Hebrew Union College przyznał mu z tego powodu doktorat honoris causa[2]. Działa na rzecz rozwoju judaizmu humanistycznego.
Był członkiem partii Merec-Jachad.
Przypisy
Bibliografia
- Ja’ir Caban (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
Dwudziesty piąty rząd Izraela (1992–1995)
| Premier | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Ministrowie[B] | |||||
| Wiceministrowie[C] |
| ||||
| Późniejsi członkowie rządu |
|
- p
- d
- e
Dwudziesty szósty rząd Izraela (1995–1996)
| Premier | |
|---|---|
| Ministrowie1 | |
| Wiceministrowie2 |
|
- 1 – w dniu zaprzysiężenia ; 2 – od pierwszych dni działania rządu
Kontrola autorytatywna (osoba):
