Jadwiga Dmochowska

Jadwiga Dmochowska z domu Waydel (ur. 31 stycznia 1893 w Warszawie, zm. 5 kwietnia 1962 tamże) – polska tłumaczka z języków: angielskiego, rosyjskiego, francuskiego i niemieckiego.

Życiorys

Córka adwokata i działacza postępowego Emila Waydla (1862–1927) i jego żony Wandy Lubińskiej 2 voto Józefowej Pankiewiczowej. Po rozwodzie rodziców, wychowywana przez ojca, była jak on ewangeliczką reformowaną.

W okresie dzieciństwa i wczesnej młodości, aż do zamążpójścia, mieszkała w Pałacu Teppera, w mieszkaniu swego ojca. Jako żona ziemianina Stefana Dmochowskiego, kuzyna Henryka Sienkiewicza, w okresie międzywojennym mieszkała we dworze Dmochowskich w miejscowości Burzec na ziemi łukowskiej, który Sienkiewicz wspomniał w Potopie (tam czyniąc go własnością Skrzetuskich).

Przyjaciółka Jadwigi Witkiewiczowej, z domu Unrug, żony Witkacego.

Autorka wspomnień Dawna Warszawa, wydanych w 1958^[1] oraz Jeszcze o dawnej Warszawie, wydanych w 1960^[2].

Pochowana na warszawskim cmentarzu ewangelicko-reformowanym w grobie rodzinnym (kwatera E-3-2)^[3].

Publikacje

• Dawna Warszawa, 1958.
• Jeszcze o dawnej Warszawie, 1960.
• W kręgu Pankiewicza, 1962.

Ważniejsze przekłady

• Jane Austen Emma
• Daniel Defoe Dziennik roku zarazy
• Klaus Mann Mefisto
• Pierre La Mure Moulin Rouge
• Louis Aragon Wielki Tydzień
• Iwan Turgieniew Rudin, Zapiski myśliwego (współprzekład)
• Lew Tołstoj Opowiadania
• William Saroyan Śmierć nie omija Itaki

Przypisy

Bibliografia

• Jadwiga i Eugeniusz Szulcowie, Cmentarz ewangelicko-reformowany w Warszawie. Zmarli i ich rodziny, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1989 (jako Jadwiga Waydel-Dmochowska)