Jakub Urbanik

Jakub Urbanik
Ilustracja
Jakub Urbanik (2021)
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

1975

doktor habilitowany nauk prawnych
Specjalność: prawo rzymskie
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

2002 – prawo
UW

Habilitacja

2013
UwB

nauczyciel akademicki Wydziału Prawa i Administracji UW
Cytaty w Wikicytatach

Jakub Urbanik (ur. 1975[1]) – polski historyk prawa, doktor habilitowany nauk prawnych, profesor Uniwersytetu Warszawskiego[2], kierownik Katedry Prawa Rzymskiego i Antycznego na Wydziale Prawa i Administracji UW, specjalista w zakresie prawa rzymskiego i papirologii prawniczej.

Życiorys

Kariera naukowa

W 1998 ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Był stypendystą rządu Egiptu oraz organizacji DAAD na Uniwersytecie w Kolonii[3]. W 2002 na podstawie rozprawy pt. Rozwód w prawie rzymskim a praktyka Egiptu rzymskiego otrzymał tam stopień naukowy doktora nauk prawnych w zakresie prawa, specjalność: prawo rzymskie. W 2013 na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Białymstoku na podstawie osiągnięcia naukowego, którym był jednolity cykl publikacji dotyczących późnoantycznej praktyki prawnej oraz badań nad świadomością prawną późnej starożytności, uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk prawnych w zakresie prawa[4].

Był profesorem wizytującym na Uniwersytecie w Zurychu, Uniwersytecie Kraju Basków w San Sebastian oraz Uniwersytecie w Palermo[3]. Obecnie pełni funkcję redaktora naczelnego The Journal of Juristic Papyrology oraz członka zarządu Fundacji im. Rafała Taubenschlaga[5]. Pracuje również jako wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego[6]. Ponadto jest członkiem korespondentem Niemieckiego Instytutu Archeologicznego[7].

W latach 2016–2019 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Historii Prawa Wydziału Prawa i Administracji UW[8].

W 2021 został członkiem korespondentem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego[9].

Życie prywatne

Jest osobą homoseksualną. W 2015 próbował zawrzeć w Hiszpanii związek małżeński ze swoim partnerem, hiszpańskim prawnikiem, jednak polski Urząd Stanu Cywilnego odmówił wydania stosownego zaświadczenia z uwagi na fakt, że polskie prawo, inaczej niż hiszpańskie, nie dopuszcza małżeństw jednopłciowych. Urbanik odwołał się od tej decyzji do sądu, który przyznał jednak rację USC. Orzeczenie to zostało podtrzymane w drugiej instancji, pomimo przystąpienia do postępowania apelacyjnego Rzecznika Praw Obywatelskich, który poparł stanowisko Urbanika[10].

Publikacje

  • Culpa facets of liability in ancient legal theory and practice. Proceedings of the seminar held in Warsaw 17–19 February 2011 (red. nauk., 2012)
  • Polish Constitutionalism. A Reader (red. nauk. wspólnie z: Piotr Korzec, Mirosław Wyrzykowski, 2011)
  • Marriage – ideal, law, practice. Proceedings of a conference held in memory of Henryk Kupiszewski (red. nauk. wspólnie z: Zuzanna Służewska, 2005)
  • Euergesias charin. Studies presented to Benedetto Bravo and Ewa Wipszycka by their disciples (red. nauk. wspólnie z: Tomasz Derda, Marek Węcowski, 2002)[11]

Przypisy

  1. Dane osoby: URBANIK JAKUB, 41 lat (ur. 1975). infoveriti.pl. [dostęp 2016-09-11].
  2. JakubJ. Urbanik JakubJ., Życiorys. Kariera akademicka [online] [dostęp 2020-11-18]  (pol.).
  3. a b Wydział Prawa i Administracji UW [online] [dostęp 2021-01-12] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-10]  (pol.).
  4. Dr hab. Jakub Urbanik, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2016-09-11] .
  5. n, Home [online], Fundacja im. Rafała Taubenschlaga [dostęp 2021-01-12]  (ang.).
  6. Jakub Urbanik [online], WPiA [dostęp 2021-01-14]  (pol.).
  7. Jakub Urbanik [online], WPiA [dostęp 2021-01-13]  (pol.).
  8. Wydział Prawa i Administracji UW. uw.edu.pl. [dostęp 2020-12-25].
  9. Zebranie ogólne TNW wybrało nowych członków
  10. Wykładowca UW chciał poślubić partnera w Hiszpanii. Warszawski sąd się nie zgodził [online], Newsweek.pl [dostęp 2018-12-22] .
  11. Jakub Urbanik. bn.org.pl. [dostęp 2016-09-11].

Linki zewnętrzne

  • Publikacje Jakuba Urbanika w katalogu biblioteki narodowej
  • Profil Jakuba Urbanika w Polskiej Bibliografii Naukowej
  • ISNI: 0000000117569322
  • ORCID: 0000-0002-0291-1006
  • VIAF: 32281587
  • LCCN: no2003085442
  • GND: 1049592220
  • BnF: 15047816z
  • SUDOC: 076449122
  • NTA: 296642975
  • BIBSYS: 10067825
  • CiNii: DA19828883
  • PLWABN: 9810554929305606
  • NUKAT: n2004092003
  • J9U: 987007456666505171
Identyfikatory zewnętrzne:
  • identyfikator osoby w bazie „Ludzie nauki” (starej): 109614
  • Scopus: 36011199200