Jan Minczakowski

Jan Minczakowski
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

16 października 1893
Zagrobela

Data i miejsce śmierci

26 kwietnia 1949
Siedlce

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

16 Pułk Piechoty

Stanowiska

kwatermistrz

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Waleczności (Austro-Węgry) Medal Waleczności (Austro-Węgry)

Jan Minczakowski (ur. 16 października 1893 w Zagrobeli, zm. 26 kwietnia 1949 w Siedlcach) – major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 16 października 1893 we wsi Zagrobela, w ówczesnym powiecie tarnopolskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Michała i Marii. Był starszym bratem Władysława (ur. 11 września 1895), żołnierza Legionów Polskich[1], porucznika piechoty rezerwy Wojska Polskiego[2], kawalera Krzyża Niepodległości (pośmiertnie 16 marca 1933[3]) i Krzyża Walecznych (dwukrotnie)[4] oraz Antona (ur. 20 czerwca 1900), pracownika pocztowego[5], i prawdopodobnie Mieczysława Tadeusza (1913–1940), podporucznika piechoty Wojska Polskiego, zamordowanego w Charkowie[6].

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był c. i k. Pułk Piechoty Nr 30. Na stopnień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 listopada 1917 w korpusie oficerów rezerwy piechoty[7].

Po przyjęciu do Wojska Polskiego został przydzielony do 35 Pułku Piechoty. W jego szeregach walczył na wojnie z bolszewikami jako dowódca 2. kompanii karabinów maszynowych. 23 lipca 1920 wyróżnił się w bitwie o Grodno[a]. Za ten czyn 29 października 1920 dowódca 35 pp, podpułkownik Wiktor Wielkopolanin-Nowakowski sporządził wniosek na odznaczenie porucznika Minczakowskiego Orderem Virtuti Militari[9]. 19 maja 1924 ten sam dowódca pułku sporządził drugi wniosek, lecz tako samo jak poprzedni nie został pozytywnie rozpatrzony[10].

Po zakończeniu działań wojennych kontynuował służbę w 35 pp, który stacjonował w Łukowie, a od września 1925 w Brześciu nad Bugiem[11][12][13]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 982. lokatą w korpusie oficerów piechoty[14]. W maju 1924 dowodził 3. kompanią karabinów maszynowych[10]. 12 kwietnia 1927 został mianowany na stopień majora ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 84. lokatą w korpusie oficerów piechoty[15]. W maju tego roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy III batalionu[16], ale w następnym miesiącu przesunięty na stanowisko kwatermistrza[17][18], a w marcu 1931 przesunięty na stanowisko dowódcy batalionu[19][20]. W czerwcu 1934 został przeniesiony do 16 Pułku Piechoty w Tarnowie na stanowisko kwatermistrza[21]. W lipcu 1935 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V[22], a następnie przeniesiony w stan spoczynku. Od października 1936 był członkiem Zarządu Związku Rezerwistów w Siedlcach[23]. W marcu 1938 został wybrany sekretarzem Zarządu obwodu powiatowego Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej w Siedlcach[24].

Zmarł 26 kwietnia 1949, w wieku 55 lat. Pochowany na cmentarzu Centralnym (stara część) w Siedlcach (sektor 30-1-5)[25].

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ Władysław Brzychaczek opisał ten fragment bitwy jako walkę II/35 pp o Pyszki[8], natomiast ppłk. Wiktor Nowakowski pisał o walce o wieś Łosośna[9][10].

Przypisy

  1. ↑ Żołnierze Niepodległości. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-11-20]..
  2. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 283, 442.
  3. ↑ M.P. z 1933 r. nr 63, poz. 81.
  4. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 30 grudnia 1922 roku, s. 951.
  5. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2020-11-20].
  6. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 352.
  7. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 355, 546.
  8. ↑ Brzychaczek 1929 ↓, s. 34-35.
  9. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 2.
  10. ↑ a b c Kolekcja 2 ↓, s. 2.
  11. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 121, 773.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 227, 413.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 211, 357.
  14. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 54.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 119.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927 roku, s. 144.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 25 czerwca 1927 roku, s. 190.
  18. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 51, 181.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 118.
  20. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 30, 565.
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 159.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 90.
  23. ↑ Z życia organizacyj. Walne Zebranie Zw. Rezerwistów. „Życie Podlasia”. Rok 3. Nr 44 (131), s. 2, 1 listopada 1936. Siedlce: Podlaska Spółdzielnia Wydawnicza. [dostęp 2021-06-15]. 
  24. ↑ Z Kraju. Siedlce. Liga obrony powietrznej państwa. „Kurjer Warszawski”. Rok 118. Nr 85, s. 16, 27 marca 1938. Warszawa. [dostęp 2021-06-15]. 
  25. ↑ Zarząd Cmentarzy Rzymskokatolickich w Siedlcach - wyszukiwarka osób pochowanych [online], siedlce.grobonet.com [dostęp 2021-06-15] .
  26. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 51.
  27. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 30.
  28. ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 546.

Bibliografia

  • Minczakowski Jan. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.98-9853 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-24].
  • Minczakowski Jan. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.107-11557 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-24].
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Władysław Brzychaczek: Zarys historji wojennej 35-go pułku piechoty. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
  • Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.