Jelcz L11
Jelcz L11 w Świnoujściu | |||
Dane ogólne | |||
Inne nazwy | Jelcz L11/2 | ||
---|---|---|---|
Producent | Jelczańskie Zakłady Samochodowe | ||
Lata produkcji | 1987-1989 | ||
Miejsce produkcji | Jelcz-Laskowice | ||
Dane techniczne | |||
Układ drzwi | 2-2-2 | ||
Liczba drzwi | 3 | ||
Silniki | Raba MAN D 2156 HM 6 U 10,35 l | ||
Moc silników | 192 KM (142 kW) przy 2100 obr./min. | ||
Skrzynia biegów | Csepel ASH75.2 | ||
Liczba przełożeń | 5 | ||
Długość | 11000 mm | ||
Szerokość | 2500 mm | ||
Wysokość | 3080 mm | ||
Masa własna | 9400 kg | ||
Masa całkowita | 16000 kg | ||
Rozstaw osi | 5400 mm | ||
Prędkość maksymalna | 97,7 km/h | ||
Wnętrze | |||
Liczba miejsc ogółem | 90 | ||
Liczba miejsc siedzących | 40 | ||
Informacje dodatkowe | |||
ABS | Nie | ||
ASR | Nie | ||
EBS | Nie | ||
ESP | Nie | ||
Klimatyzacja | Nie | ||
|
Jelcz L11 – polski autobus lokalny produkowany przez Jelczańskie Zakłady Samochodowe w Jelczu-Laskowicach w latach 1987–1989. Pojazdy tego typu były przeznaczone do obsługi linii lokalnych, użytkowane były głównie przez PKS oraz większe zakłady MKS[1].
Historia modelu
Jelcze L11, podobnie jak bliźniacze autobusy Jelcz M11 (miejskie, produkowane od 1985 do 1990 roku) były budowane na sprowadzanych z Węgier podwoziach firmy Csepel (stosowanych również do produkcji autobusów Ikarus 260). Nadwozie było skróconą do 11 m wersją nadwozia autobusu Jelcz PR110 opartego o licencję firmy Berliet[2]. Od miejskiego typu M11 wersja L11 różniła się głównie aranżacją wnętrza przystosowaną do obsługi linii lokalnych – kosztem zmniejszonej pojemności autobusu zwiększono liczbę foteli, usunięto także miejsca na wózki dziecięce. Wewnątrz zastosowano miękkie podwójne fotele z dermatoidowym obiciem[2]. Autobus wyposażony był w tachograf, zasłony okien bocznych oraz siatkowe półki montowane pod sufitem na bagaż podręczny[2]. Różnice dotyczyły też skrzyni biegów, dzięki wydłużonym przełożeniom III, IV i V zwiększono prędkość maksymalną pojazdu do 97,7 km/h[2].
Do napędu posłużył ten sam co w modelu M11 silnik Raba MAN D 2156 HM 6 U o pojemności 10,35 l i mocy maksymalnej 192 KM (142 kW) przy 2100 obr./min[1] i momencie obrotowym 696 Nm przy 1300 obr./min. Umieszczony był on centralnie, pomiędzy osiami pojazdu. Napęd przenoszony był poprzez suche jednotarczowe sprzęgło i 5-biegową manualną skrzynię Csepel ASH75.2 na oś tylną[1].
W roku 1988 na wniosek PKS wprowadzono modyfikację polegającą na zlikwidowaniu środkowych drzwi[3]. Dzięki temu wewnątrz zastosowano dodatkowe dwa podwójne miejsca siedzące[2]. W celu odróżnienia od wersji pierwotnej, dwudrzwiowe autobusy oznaczano niekiedy jako L11/2. Łącznie powstało około 1000 sztuk modelu L11. Następcą L11 został Jelcz L120[2].
Zobacz też
- Jelcz
- Jelcz M11
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Oficjalny serwis firmy Jelcz
- Dane techniczne modelu Jelcz L11 w serwisie Infobus
- Opis modelu Jelcz L11 w serwisie Ocalić od zapomnienia. polskie-auta.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- Eksploatowane egzemplarze modelu Jelcz L11 w serwisie Transport Wroc.Biz
- p
- d
- e