Jerzy Chwalczewski

Jerzy Chwalczewski
ilustracja
Herb duchownego
Data śmierci

1549

Biskup łucki
Okres sprawowania

1536–1549

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

łaciński

Sakra biskupia

24 kwietnia 1536

Mural w Raszkowie przedstawiający Władysława Jagiełło, Zygmunta Starego i braci Chwalczewskich (Jerzy jest najbardziej wysunięty na prawo)

Jerzy Chwalczewski lub Palczewski herbu Trąby[1] (zm. 1549) – duchowny katolicki, kanonik i kantor wileński, biskup łucki.

Życiorys

Brat Piotra i Stanisława Chwalczewskich. Pochodził z Raszkowa w obecnym powiecie ostrowskim.

W 1522 roku został podskarbim biskupa wileńskiego, Jana z książąt litewskich[2]. Od ok. 1525 roku sufragan wileński i biskup tytularny metoneński[3].

Od 24 kwietnia 1536 biskup łucki[4]. Zbudował m.in. katedrę w Łucku oraz zamek[5] biskupi w lokowanym przez siebie w 1540 r. Torczynie. W 1542 roku zwołał synod diecezjalny przygotowujący duchowieństwo do walki z reformacją. Brał udział w pracach nad zjednoczeniem Korony Polskiej z Wielkim Księstwem Litewskim.

Przypisy

  1. Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. II, Warszawa 1905, s. 279.
  2. Encyklopedyja powszechna, t. V, Warszawa 1861, s. 572.
  3. Jan Kurczewski, Kościół zamkowy, czyli katedra wileńska w jej dziejowym, liturgicznym, architektonicznym i ekonomicznym rozwoju, Nakład i Druk Józefa Zawadzkiego, Wilno 1908, s. 322.
  4. Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. III, Münster 1923, s. 229. (łac.).
  5. Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XII. Warszawa: 1880–1902, s. 405–406.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

  • Krzysztof R. Prokop, Biskupi ordynariusze łuccy
  • p
  • d
  • e
Diecezja włodzimierska
1375-1425
  • Piotr (1358 – przed 1371)
  • Hynko (1371–1388)
  • Izydor (1375–1380)
  • Mikołaj (po 1388 (ok. 1390) – 1400)
  • Grzegorz Buczkowski (1400 – ok. 1424)
Diecezja łucka
1358-1946 i od 1998