Joaquín Nin y Castellanos

Joaquín Nin y Castellanos
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 września 1879
Hawana

Pochodzenie

kubańskie

Data i miejsce śmierci

24 października 1949
Hawana

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, pianista

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Joaquín Nin y Castellanos[1][2][3] (ur. 29 września 1879 w Hawanie, zm. 24 października 1949 tamże[1][2][3]) – kubański kompozytor i pianista.

Życiorys

Uczył się gry na fortepianie u Carlosa Vidielli w Barcelonie[2][3], debiutował publicznie jako pianista w wieku 12 lat[1]. Kształcił się ponadto prywatnie u Maurycego Moszkiewskiego oraz u Vincenta d’Indy’ego w Schola Cantorum de Paris, w której w latach 1905–1908 wykładał[1][2][3]. Był jednym z pierwszych wykonawców muzyki dawnej, której poświęcił wiele artykułów[1][2]. Opublikował kilka zbiorów dawnej muzyki hiszpańskiej, m.in. utwory Antonio Solera[1][2]. Był zwolennikiem wykonawstwa fortepianowego i sprzeciwiał się przywróceniu klawesynu[1][2]. Koncertował i działał początkowo w Europie[1][2][3], w 1939 roku wrócił na Kubę[1][3]. Komponować regularnie zaczął dopiero w późnym okresie swojego życia, jego utwory utrzymane są w ramach hiszpańskiej tradycji muzycznej z wpływami francuskiego impresjonizmu[1].

W 1929 roku otrzymał order Legii Honorowej[1][2]. Od 1930 roku był członkiem korespondentem Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda w Madrycie[1][2].

Był ojcem kompozytora Joaquína Nin-Culmella[2][3] oraz pisarki Anaïs Nin[1].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych[2][3])

Utwory fortepianowe

  • 16 sonates anciennes d’auteurs espagnols (1925)
  • Danza ibérica (1926)
  • Mensaje a Claude Debussy (1929)
  • Cadena de valses (1929)
  • „1830” variaciones (1930)
  • Canto de cuna para los huérfanos de España (1939)

Pozostałe

  • 20 cantos populares españoles na głos i fortepian (1923)
  • 10 noëls espagnols na głos i fortepian (1932)
  • Aus jardín de Lindaraja na skrzypce i fortepian (1927)
  • 5 commentarios na skrzypce i fortepian (1929)

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 74. ISBN 978-83-224-0808-7.
  2. a b c d e f g h i j k l Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2612. ISBN 0-02-865529-X.}
  3. a b c d e f g h Martha Furman Schleifer, Gary Galván: Latin American Classical Composers: A Biographical Dictionary. Lanham: Scarecrow Press, 2002, s. 393. ISBN 978-0-8108-4517-6.

Linki zewnętrzne

  • ISNI: 0000000108726023
  • VIAF: 14959219
  • LCCN: n84238447
  • GND: 103826777
  • BnF: 138979825
  • SUDOC: 159689988
  • NKC: xx0023640
  • BNE: XX871860
  • NTA: 074414852
  • CiNii: DA07468328
  • Open Library: OL4695942A, OL2378988A
  • PLWABN: 9810683222705606
  • NUKAT: n2004097668
  • J9U: 987007284202505171
  • PTBNP: 1739050
  • CANTIC: a10611393
  • CONOR: 30230627
  • ΕΒΕ: 121923
  • RISM: people/40213645
  • Catalana: 0046119