Johann Friedrich Agricola : Życiorys, Twórczość, Przypisy, Linki zewnętrzne Wikipedia, wolna encyklopedia

Johann Friedrich Agricola

Pseudonim

Flavio Anicio Olibrio

Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1720
Dobitschen

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

2 grudnia 1774
Berlin

Gatunki

muzyka poważna, muzyka klasycyzmu

Zawód

kompozytor, organista, pedagog, pisarz, śpiewak

Multimedia w Wikimedia Commons

Johann Friedrich Agricola, pseud. Flavio Anicio Olibrio^[1] (ur. 4 stycznia 1720 w Dobitschen, zm. 2 grudnia 1774 w Berlinie^[1]^[2]^[3]^[4]) – niemiecki kompozytor, organista, pedagog, pisarz muzyczny i śpiewak (tenor)^[3].

Życiorys

Podstawy edukacji muzycznej odebrał w Dobitschen u miejscowego organisty, Johanna Paula Martiniego^[4]. W latach 1738–1741 studiował prawo na Uniwersytecie w Lipsku, jednocześnie pobierając lekcje u Johanna Sebastiana Bacha^[1]^[2]^[3]. W 1741 roku wyjechał do Berlina, gdzie kontynuował edukację u Johanna Joachima Quantza^[1]^[3]^[4]. Od 1751 roku był członkiem kapeli nadwornej króla pruskiego Fryderyka II, zaś po śmierci Carla Heinricha Grauna w 1759 roku objął jej kierownictwo^[1]^[2]^[3].

Twórczość

Za życia wysoko ceniony jako organista i pedagog^[2]^[3]. Jego dorobek kompozytorski obejmuje 12 oper, 3 oratoria, motety, pieśni, utwory na instrument klawiszowy i muzykę kameralną^[4]. W muzyce dramatycznej reprezentował orientację włoską^[1]^[2]^[4].

Począwszy od 1749 roku uprawiał publicystykę muzyczną, podpisując się pseudonimem Flavio Anicio Olibrio^[1]. Przyjaźnił się z Carlem Philippem Emanuelem Bachem, wraz z którym opublikował na łamach Musikalische Bibliothek nekrolog jego ojca^[1]^[4]. Przetłumaczył na język niemiecki podręcznik śpiewu Piero Francesco Tosiego z 1721 roku Opinioni de Cantori antiche e moderni (Anleitung zur Singekunst, wyd. Berlin 1757)^[3]^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 17. ISBN 83-224-0113-2.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 7. ISBN 0-674-37299-9.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 19. ISBN 978-83-01-13410-5.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 25–26. ISBN 978-0-8108-7183-0.