John W. Taylor
Zobacz też: John Taylor. |
John W. Taylor około 1835 roku | |||
Data i miejsce urodzenia | 26 marca 1874 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 18 września 1854 | ||
spiker Izby Reprezentantów | |||
Okres | od listopada 1820 | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik | Henry Clay | ||
Następca | Philip Pendleton Barbour | ||
Okres | od grudnia 1825 | ||
Poprzednik | Henry Clay | ||
Następca | Andrew Stevenson | ||
|
John W. Taylor (ur. 26 marca 1784 w Charlton, zm. 18 września 1854 w Cleveland) – amerykański polityk.
Życiorys
Urodził się 26 marca 1874 roku w Charlton[1]. W 1803 roku ukończył Union College w Schenectady, następnie studiował nauki prawne i został przyjęty do palestry[1]. Początkowo prowadził prywatną praktykę, w 1808 roku został sędzią pokoju, a cztery lata później zasiadł w legislaturze stanowej Nowego Jorku[1]. W 1813 roku został wybrany do Izby Reprezentantów (z ramienia Partii Demokratyczno-Republikańskiej), gdzie zasiadał nieprzerwanie przez dziesięć kadencji[2]. W latach 1820–1821 i 1825–1827 pełnił funkcję spikera Izby[2]. Po tym jak w 1832 roku nie uzyskał reelekcji, powrócił do praktykowania prawa w hrabstwie Saratoga[1]. Na początku lat 40. XIX wieku ponownie został wybrany do legislatury stanowej, jednakże wkrótce później ustąpił z funkcji, ponieważ doznał udaru mózgu[1]. W 1843 roku przeniósł się do Cleveland, gdzie pozostał do śmierci 18 września 1854 roku[1].
Przypisy
- p
- d
- e
|