José Selgas
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 27 listopada 1822 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 5 lutego 1882 | ||
| Zawód, zajęcie | poeta, pisarz, dziennikarz | ||
| |||
José Selgas (ur. 27 listopada 1822 w Lorce, zm. 5 lutego 1882 w Madrycie) – hiszpański poeta, pisarz i dziennikarz.
Życie
Pochodził z niezamożnej rodziny i w dzieciństwie wychowywał się w biedzie. Musiał w związku z tym porzucić studia w seminarium San Fulgencio w Murcji. Udał się do Madrytu, gdzie zaciągnął się do armii. Był konserwatystą i dał się poznać jako obrońca tradycyjnych wartości rodzinnych oraz osoba wspierająca rolników. Jako pisarz reprezentował nurt eklektycznego romantyzmu. Wychwalał potęgę uczuć, piękno przyrody, głębię religijności i niewinność, jako podstawę szczęścia.
Jego tomy poetyckie: Wiosna (1850) i Latem (1853) składają się w całość, w której autor wywodzi nakazy moralne z prostych źródeł, takich jak uwielbienie przyrody i podziw dla piękna natury. W artykułach prasowych posługiwał się błyskotliwym humorem, paradoksami oraz kalamburami.
Wybrane dzieła
Liryczne
- Wiosna – La primavera (1850)
- Latem – El estío (1853)
- Kwiaty i ciernie – Flores y espinas (1879)
- Wiersze pośmiertnie – Versos póstumos (1883)
Powieści
- Dług serca – Deuda del corazón (1872)
- Złote jabłko – La manzana de oro (1873)
- Matka – Una madre (1883)
Bibliografia
- Eusebio Aranda, José Selgas, Murcia, Academia Alfonso X El Sabio, 1982
- R. Monner Sanz, Don José Selgas, Buenos Aires, 1916
- E. Díez de Revenga, Estudio sobre Selgas, Murcia, 1915
- http://www.lcc.uma.es/~perez/sonetos/selgas.html – fragmenty wierszy (dostęp 21.5.2010)
Kontrola autorytatywna (osoba):
