Jules Perrot

Jules Joseph Perrot
Ilustracja
Jules Perrot ok. 1850
Data i miejsce urodzenia

18 sierpnia 1810
Lyon

Data i miejsce śmierci

29 sierpnia 1892
Paramé (Saint-Malo)

Zawód, zajęcie

tancerz i choreograf

Multimedia w Wikimedia Commons

Jules Joseph Perrot (ur. 18 sierpnia 1810 w Lyonie, zm. 29 sierpnia 1892 w Paramé (Saint-Malo)) – francuski tancerz i choreograf[1].

Pomimo niskiego wzrostu i brzydoty, dzięki wyjątkowej zwinności był jednym z największych tancerzy w historii baletu. Uczył się tańca u Augusta Vestrisa, który poradził mu, by w czasie spektaklu znajdował się w ciągłym ruchu, tak aby widownia nie miała czasu obserwować jego twarzy. Zadebiutował w 1830 w Operze paryskiej, tańczył z Marią Taglioni i został tak owacyjnie przyjęty przez widownię, że nie chciała z nim więcej tańczyć. Gautier obwołał go największym tancerzem świata.

W 1835 wyjechał w tournée po Europie. W 1833 w Teatro San Carlo, w Neapolu, spotkał Carlottę Grisi, która wtedy miała zaledwie 14 lat. Został jej maestro i kochankiem na 7 lat. Tańczyli razem w Londynie, Wiedniu, Monachium, Mediolanie i Neapolu. W 1840 zadebiutowali z Cyganką w Paryżu w Théâtre de la Renaissance. W 1841 po raz pierwszy wystawiano w Operze paryskiej Giselle i mimo że na plakacie nie widnieje jego nazwisko, wydaje się pewne, że Perrot stworzył choreografie do wszystkich partii tańczonych przez Grisi i stał się drugim choreografem tego baletu, obok Corallego.

Od 1842 do 1848 inscenizował balety w Londynie dla Her Majesty Theatre, m.in.: Giselle[1], Alma, Ondynę, Esmeraldę, Eoline, Pas de quatre, Catarinę, Lalla Rookh, Le Jugement de Paris, Les Elements, Les Quattre Saisons. W 1848 wyjechał do Petersburga jako pierwszy solista, a od 1851 do 1858 został tam maître de ballet. W tym czasie stworzył 8 nowych baletów. W 1859 wyjechał z Rosji, powrócił do Francji i tam pozostał aż do śmierci.

Przypisy

  1. a b Zofia.Z. Lissa Zofia.Z., Elżbieta.E. Dziębowska Elżbieta.E., Encyklopedia muzyczna PWM, Kraków: Polskie Wydawn. Muzyczne, s. 60-61, ISBN 83-224-0112-4, OCLC 7551528 [dostęp 2020-02-06] .

Bibliografia

  • Jules Perrot (1810-1892) [online], michaelminn.net [dostęp 2016-02-23]  (ang.).
  • Jules-Joseph Perrot [online], saint-petersburg.com [dostęp 2016-02-23]  (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Jules Perrot – dzieła w bibliotece Polona
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 000000008128632X
  • VIAF: 49659643
  • LCCN: n84144881
  • GND: 104344849
  • BnF: 11999158g
  • SUDOC: 030287561
  • NKC: mzk2005279355
  • BNE: XX5255571
  • NTA: 169940446
  • Open Library: OL806573A
  • PLWABN: 9810540019505606
  • NUKAT: n2010117158
  • J9U: 987007460200705171
  • RISM: people/40219682
  • WorldCat: lccn-n84144881
  • PWN: 3956052
  • Britannica: biography/Jules-Perrot
  • Universalis: jules-perrot
  • БРЭ: 2332606
  • NE.se: jules-perrot
  • VLE: jules-perrot
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 47728