Kacper Wysocki
 | Ten artykuł dotyczy polskiego kompozytora. Zobacz też: inne osoby o tym nazwisku. |
| Imię i nazwisko | Kacper Napoleon Wysocki |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 6 grudnia 1810 |
| Pochodzenie | polskie |
| Data i miejsce śmierci | 21 września 1850 |
| Przyczyna śmierci | gruźlica |
| Instrumenty | fortepian |
| Gatunki | |
| Zawód | kompozytor, pianista |
Kacper Napoleon Wysocki (ur. 6 grudnia 1810 w Pińczowie, zm. 21 września 1850 w Zurychu)[1] – polski kompozytor i pianista.
Skomponował[2] Polonez a-moll „Pożegnanie Ojczyzny” (fr. Polonaise „Les adieux à la Patrie”)[3], znany jako Polonez Ogińskiego – polonez fortepianowy w tonacji a-moll mylnie przypisywany Michałowi Kleofasowi Ogińskiemu.
Życiorys
Studiował grę fortepianową początkowo w Krakowie, następnie u Józefa Elsnera w konserwatorium warszawskim, a od około 1824 u K. Arnolda w Berlinie. Do 1849 dużo koncertował, także za granicą, prawdopodobnie przy okazji leczenia. Występował w Warszawie, gdzie dłuższy czas mieszkał, a także w Lipsku, Paryżu, Berlinie, Poznaniu, Krakowie i Dreźnie. Przez pewien czas nauczał gry na fortepianie w konserwatorium w Warszawie. Jego uczniem był m.in. W. Wiślicki[1].
Zyskał uznanie jako wirtuoz. W jego repertuarze, poza własnymi kompozycjami, były utwory Fryderyka Chopina, Ferenca Liszta i Sigismunda Thalberga, z którymi był porównywany i równie wysoko oceniany[1].
Od około 1839 był członkiem Towarzystwa Wsparcia Podupadłych Artystów Muzyki, ich Wdów i Sierot[1].
Życie prywatne
Był synem Tomasza Wysockiego prorektora Liceum Św. Anny w Krakowie. Brat inżyniera Stanisława Wysockiego[4]. Wraz z bratem Feliksem, doktorem medycyny, uczestniczył jako artylerzysta w powstaniu listopadowym, w bitwie pod Ostrołęką i w baterii generała Bema, gdzie był ranny.
Zmarł na gruźlicę[1]. Ma z bratem Feliksem tablicę w kościele Św. Anny w Krakowie.
Twórczość
Komponował miniatury fortepianowe wzorowane na utworach Chopina oraz tańce o charakterze salonowym, stylizowane na ludowe. Uważany był za mistrza krakowiaka – dlatego nazywano go Krakowianinem. Pisał też tańce i marsze związane tematycznie z powstaniem listopadowym, np. Mazur obozowy na cześć Chłopickiego (1830) na fortepian i w wersji orkiestrowej[1]. Jest autorem najbardziej znanego polskiego poloneza a-moll Pożegnanie Ojczyzny[2] mylnie przypisywanego Michałowi Kleofasowi Ogińskiemu.
Przypisy
- ↑ a b c d e f BarbaraB. Chmara-Żaczkiewicz BarbaraB., Wysocki Kacper Napoleon, [w:] ElżbietaE. Dziębowska (red.), Encyklopedia muzyczna PWM, wyd. I, t. 12 W-Ż część biograficzna, Kraków: PWM, 2012, s. 281-282, ISBN 978-83-224-0935-0 .
- ↑ a b AgnieszkaA. Leszczyńska AgnieszkaA., Polonez a-moll „Pożegnanie Ojczyzny” między legendą a rzeczywistością, „Muzyka”, 68 (3), 2023, s. 3–22, DOI: 10.36744/m.2072, ISSN 2720-7021 [dostęp 2023-10-18] (pol.).
- ↑ Michał Kleofas Ogiński [online], portalmuzykipolskiej.pl [dostęp 2021-10-05] (pol.).
- ↑ MarekM. Moczulski MarekM., Stanisław Wysocki - projektant i budowniczy Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, „Mówią Wieki” (8), 7 sierpnia 2020, s. 22-26 .
Bibliografia
- Rocznik IX Biblioteki PAN w Krakowie. 1963.
- Helena Lipska "Ze wspomnień rodzinnych"
