Karpackie Towarzystwo Narciarzy

Karpackie Towarzystwo Narciarzy – pierwsze polskie stowarzyszenie narciarskie.

Historia

Utworzone 29 stycznia 1907 we Lwowie, podczas zebrania założycielskiego, w którym udział wzięło 22 miłośników turystyki górskiej. Celem KTN był rozwój narciarstwa i turystyki zimowej w Karpatach Wschodnich, przede wszystkim na Pokuciu i jego górskiej części zamkniętej rzekami Prut i Czeremosz, czyli Huculszczyźnie. W ramach działalności statutowej KTN zbudował w 1911 r Schronisko Turystyczne w Sławsku w Bieszczadach Wschodnich (powiat stryjski) i prowadził je do czasów II wojny światowej[1].

Członkowie

 Z tym tematem związana jest kategoria: Członkowie Karpackiego Towarzystwa Narciarzy.

Wśród 22 członków założycieli byli m.in.: Kazimierz Panek, prof. Zygmunt Klemensiewicz, Maksymilian Dudryk, Roman Kordys, Mieczysław Lerski, Jerzy Maślanka, bracia Tadeusz i Marian Smoluchowscy. Klub KTN reprezentował m.in. Józef Kawecki.

Przypisy

  1. ↑ JerzyJ. Kapłon JerzyJ., Karpackie Towarzystwo Narciarzy - zarys dziejów, „Cracovia Leopolis nr 3 (59) 2009”, s. 39-45, ISSN 1234-8600 .

Linki zewnętrzne

  • Historia Karpackiego Towarzystwa Narciarzy. cotg.pttk.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-02)].
Kontrola autorytatywna (organizacja):