Kepler-80
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||
| Gwiazdozbiór | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja | 19h 44m 27,016s[1] | ||||
| Deklinacja | +39° 58′ 43,62″[1] | ||||
| Odległość | 1164 ly | ||||
| Wielkość obserwowana | |||||
| Ruch własny (RA) | |||||
| Ruch własny (DEC) | −8,7 mas/rok[2] | ||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||
| Rodzaj gwiazdy | |||||
| Typ widmowy | K5 V[2] | ||||
| Masa | 0,83 ± 0,03[4] M☉ | ||||
| Promień | 0,678 ± 0,023[4] R☉ | ||||
| Gęstość | 2330 ± 150 kg/m³[2] | ||||
| Metaliczność [Fe/H] | 0,04 ± 0,08[4] | ||||
| Przyspieszenie grawitacyjne | 436 m/s²[4] | ||||
| Wiek | 2 ± 1 mld lat[2] | ||||
| Temperatura | 4540 ± 100 K[4] | ||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||
| |||||
Kepler-80 – gwiazda położona w gwiazdozbiorze Łabędzia w odległości około 1160 lat świetlnych. Wokół tej gwiazdy krąży sześć planet odkrytych metodą obserwacji tranzytu przez Kosmiczny Teleskop Keplera.
Charakterystyka
Jest to gwiazda ciągu głównego, sklasyfikowana jako pomarańczowy karzeł należący do typu widmowego K5[2]. Gwiazda ma masę około 0,8 masy Słońca i promień nieco ponad 2/3 promienia Słońca[4]. Jest młodsza od Słońca, ma od 1 do 3 miliardów lat[2].
Planety
Układ planetarny gwiazdy Kepler-80 jest bardzo ciasny. Wszystkie planety krążą w odległości mniejszej niż połowa średniego promienia orbity Merkurego. Planety są niewielkie, mają średnice od 1,13 do 2,7 średnicy Ziemi; najprawdopodobniej są to obiekty typu ziemskiego[2][5]. Pięć zewnętrznych planet (wszystkie oprócz planety f) silnie oddziałuje grawitacyjnie i łączą je współmierności okresów obiegu, tworząc łańcuch rezonansów orbitalnych 2:3 lub 3:4 pomiędzy sąsiednimi parami planet. Położenia orbitalne par planet, w szczególności koniunkcje (w tym podwójne tranzyty) powtarzają się co około 192 doby. Planeta Kepler-80g, odkryta w 2017 roku z wykorzystaniem uczenia maszynowego w danych zebranych przez Teleskop Keplera, ma okres orbitalny zgodny z przewidywaniem opartym na przedłużeniu łańcucha rezonansów z dokładnością do 100 sekund, co bardzo silnie wskazuje na jej przynależność do tego łańcucha[4].
Poniższa tabela zawiera charakterystykę poszczególnych planet układu[2]:
| Planeta | Masa [ M🜨 ] | Promień [ R🜨 ] | Okres [ d ] | Półoś wielka [ au ] | Temperatura [K] | Inklinacja [ ° ] | Rok odkrycia |
| f | 1,21 +0,06−0,05 | 0,98678730 ± 6×10−8 | 0,0175 ± 0,0002 | 86,50 +2,36−2,59 | 2012 | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| d | 6,75 +0,69−0,51 | 1,53 +0,09−0,07 | 3,07222 +0,00006−0,00004 | 0,0372 ± 0,0005 | 720 | 88,35 +1,12−1,51 | 2012 |
| e | 4,13 +0,0025−0,0030 | 1,60 +0,08−0,07 | 4,64489 +0,00020−0,00019 | 0,0491 ± 0,0007 | 628 | 88,79 +0,84−1,07 | 2012 |
| b | 6,93 +1,05−0,70 | 2,67 ± 0,10 | 7,05246 +0,00020−0,00022 | 0,0648 ± 0,0009 | 546 | 89,34 +0,46−0,62 | 2012 |
| c | 6,74 +1,23−0,86 | 2,74 +0,12−0,10 | 9,52355 +0,00041−0,00029 | 0,0792 ± 0,0011 | 494 | 89,33 +0,47−0,57 | 2012 |
| g | 1,13 ± 0,14 | 14,64558 ± 0,00012 | 418 ± 36 | 89,35 +0,47−0,98 | 2017 |
Przypisy
- ↑ a b Kepler-80 w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c d e f g h i j KOI-351. NASA Exoplanet Archive. [dostęp 2017-12-18].
- ↑ Kepler-80 g w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
- ↑ a b c d e f g Christopher J. Shallue, Andrew Vanderburg. Identifying exoplanets with deep learning: a five planet resonant chain around Kepler-80 and an eighth planet around Kepler-90. „The Astronomical Journal”, 2017. arXiv:1712.05044.
- ↑ Karl Tate: Tiny Alien Solar System Discovery Explained (Infographic). SPACE.com, 2012-10-15. [dostęp 2017-12-18].
