Konstantin Kawielin

Konstantin D. Kawielin

Konstantin Kawielin (ros. Константин Дмитриевич Кавелин, ur. 4 listopada 1818, zm. 5 maja 1885) – rosyjski historyk, prawnik, i socjolog, określany czasem jako główny architekt wczesnego rosyjskiego liberalizmu.

Ukończył prawo na uniwersytecie moskiewskim. W latach 1857-1861 był profesorem uniwersytetu petersburskiego. W latach 40. XIX wieku był blisko związany z Granowskim i Hercenem i podzielał poglądy tzw. "zapadników". Pod koniec lat 50. zbliżył się do słowianofilów. W latach 1860-1880 występował przeciw materializmowi w psychologii i etyce. Pod wpływem Hegla ujmował historię Rosji jako proces stopniowego rozkładu wspólnot rodowych i zastępowaniu ich przez porządek prawno-państwowy.

Wybrane publikacje

  • ’’Zadaczi psichołogii’’ (1872)
  • ’’Zadaczi etiki’’ (1884)
  • ’’Wzgład na juridiczeskij byt Driewniej Rossii’’ (Rzut oka na formy prawne Starej Rusi, 1847)
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000108823261
  • VIAF: 27240888
  • LCCN: n85229760
  • GND: 119537184
  • NDL: 00727958
  • LIBRIS: 0xbfmcpj0dzktbx
  • BnF: 13611742x
  • SUDOC: 111072581
  • NKC: js2005269461
  • NTA: 072101709
  • CiNii: DA04637702
  • Open Library: OL925861A
  • PLWABN: 9810645133205606
  • NUKAT: n00021394
  • J9U: 987007309997705171
  • LNB: 000186388
  • NSK: 000565943
  • LIH: LNB:uZ2;=Bn
  • Treccani: konstantin-dmitrievic-kavelin
  • БРЭ: 2031306
  • VLE: konstantin-kavelin